บทที่ 310 คุณนายฟัดด์

ตอนที่เวอเรียนกำลังคิดว่า เธอควรถอดผ้าเช็ดตัวแล้วรอเขาอยู่ใต้ผ้าห่ม ประตูห้องน้ำก็เปิดออก ฮีลตันกำลังเช็ดผมด้วยผ้าขนหนู เมื่อเขาเดินมาที่เตียง เวอเรียนยืนอยู่ข้างเตียง ดูกระสับกระส่าย เขาจึงถาม "วันนี้คุณดูตื่นเต้นเกินไปนะ? นี่มันเลยสี่ทุ่มแล้ว คุณยังไม่ง่วงเหรอ?" ปกติเธอจะเข้านอนเร็ว เวลาที่เธอเข้านอนดึก จะเป็นเพราะเธอนอนเยอะในตอนกลางวัน เขาเข้าใจ ตอนนั้นที่เธอตั้งครรภ์เธอจะง่วงนอนบ่อย แต่ก็ไม่เข้าใจในเมื่อเธอไม่ได้ตั้งครรภ์ แต่ทำไมยังง่วงนอนอยู่ เขาไม่เคยเจอใคร ที่นอนเยอะเหมือนเธอ ปกติฮีลตันจะนอนวันละหกชั่วโมง ก่อนที่เขาจะแต่งงานกับเวอเรียน บางครั้งเขาจะนอนแค่วันละสามถึงห้าชั่วโมง ถ้าตารางงานเขาแน่น แต่เขาก็ชินกับการนอนน้อยแล้ว เขาจึงดูไม่เหนื่อย เวอเรียนกำผ้าเช็ดตัวไว้แน่น เธอประหม่าเมื่อเห็นเขามองเธอแบบนั้น "อืม...ให้ฉันช่วยเป่าผมให้คุณไหม?" ฮีลตันมองเธอแล้วยิ้ม เขานั่งข้างเธอและส่งผ้าเช็ดตัวให้เธอ เวอเรียนปีนขึ้นไปบนเตียง คุกเข่าลงด้านหลังเขา เธอใจลอยและเป่าผมให้เขา "ทำไมวันนี้คุณถึงดีกับผมล่ะ?" "ฉันรู้ว่าคุณงานยุ่ง ก็เลยคิดว่าควรจะให้รางวัลคุณบ้าง" ฮีลตันดึงเธอมากอดจาก