บทที่ 300 ต้องการเก็บดอกเบี้ยเพื่อช่วยเหลือคุณ

วิลสัน ที่นั่งอยู่บนโซฟาหลังจากแม่ของเซรีนยืนยันอย่างกระตือรือร้นว่าให้เขาทำเช่นนั้น เขาเลิกคิ้วของเขาไปหาเซรีน คนอะไรอวดดีขนาดนี้! เซรีนอารมณ์เสียอย่างรังเกียจ เธอเหวี่ยงแขนของเธอ และเดินอย่างรุนแรงเข้าไปที่ห้องครัว หลังจากที่เซรีนเดินตามแม่ของเธอเข้าไปในครัว แม่ของเธอก็ตะโกนออกมาจากห้องครัว “เชนนี่ ฉันยุ่งอยู่กับการผัดผัก และไม่มีเวลาต้อนรับคุณ ทำตัวตามสบายเลยนะ ไม่ต้องเกรงใจ!” อันที่จริง วิลสันไม่ได้ยับยั้งตัวเอง และกำลังพิจารณาตัวบ้าน บ้านหลังนี้ไม่ได้ใหญ่ และมีพื้นที่ประมาณเก้าสิบตารางเมตร แม้ว่าจะมีขนาดกะทัดรัด แต่บ้านก็อบอุ่น และในขณะนี้แสงแดดส่องเข้ามาในห้องนั่งเล่นเล็ก ๆ ผ่านหน้าต่าง พร้อมกับเสียงผัดผักที่ดังกึกก้องจากห้องครัว เขารู้สึกสงบเป็นพิเศษ มีสองห้อง และหนึ่งห้องนั่งเล่น เห็นได้ชัดว่าห้องไหนเป็นของเซรีน เขายืนขึ้นและเดินเข้าไปในห้องของเธอ ห้องนอนของเซรีนก็ได้รับการตกแต่งอย่างอบอุ่นเช่นกัน มีเตียงเดี่ยวปูด้วยผ้าปูที่นอนสีอบอุ่นอย่างหนา เพียงแค่มองเขาก็รู้สึกได้ว่าเตียงนอนสบาย มีคอมพิวเตอร์ตั้งโต๊ะขนาดเล็กอยู่บนโต๊ะคอม ข้างโต๊ะคอมพิวเตอร์มีชั้นหนังสือขนาดเล็กที่เ