บทที่ 282 คุณไม่ควรคิดถึงเรื่องในวันนี้ ในเมื่อคุณลอบวางเพลิง ผู้หญิงของผมในตอนนั้น

ไซออนมองหญิงสาวที่ส่งยิ้มมาให้เขา ดวงตาสีดำของเขาสบตาเธอ ภาพของเธอสะท้อนในแววตาของเขา เขารู้สึกตื้นตัน ความรู้สึกแทบจะล้นออกมา เขาไม่เคยรู้สึกสุขใจแบบนี้มาก่อน เธอวางเค้กที่เพิ่งซื้อมาไว้บนโต๊ะ "เปิดดูสิ" เขาแกะห่อกระดาษอย่างระมัดระวัง เหมือนกับกลัวว่าจะทำลายเค้กที่อยู่ข้างใน เมื่อเขาเปิดออก มีเค้กรูปตุ๊กตาหิมะอยู่ข้างใน ตุ๊กตาหิมะสวมหมวกคริสต์มาสสีแดงดูน่ารัก เธอปักเทียนบนเค้กก่อนจะจุดเทียน "อธิษฐานสิ" ไซออนยิ้มเมื่อเขาคิดว่าความปรารถนานั้นคงไม่มีวันเป็นจริง เขาแค่ต้องการอยู่กับเธอเสมอ เวอเรียนร้องเพลงวันเกิดเบา ๆ และหลังจากเขาอธิษฐานเสร็จแล้ว เธอถาม "คุณอธิษฐานอะไร?" "ผมอยากจะอยู่กับคุณไปตลอด อยากปกป้องและทำให้คุณมีความสุข คุณจะเติมเต็มความปรารถนาของผมได้ไหม?" เวอเรียนอึ้ง เธอมองเขาและเงียบไปนาน เขาจึงพูด "งั้นมาตัดเค้กกันเถอะ" เธอไม่ได้ตอบคำถามของเขา เขาตัดเค้กให้เวอเรียน เธอใช้นิ้วตักครีม ก่อนจะแต้มลงบนจมูกของเขา "แม้ว่าฉันจะหวังให้ฮีลตันกลับมาอย่างปลอดภัย แต่ก็ไม่อยากให้มีอะไรเกิดขึ้นกับคุณ ฉันอยากให้คุณปลอดภัย" ไซออนกุมมือที่เย็นเฉียบของเธอ หิมะกำลังตกอยู่ข้างนอก