บทที่ 255 ฉกตัวชายหนุ่ม

ราวกับว่าทั้งร่างกายของเวอเรียนถูกแช่แข็ง เธอตัวแข็งทื่อยืนอยู่กับที่ขณะที่เธอมองฉากนั้นด้วยความงุนงง ซาเวียร์กำลังจูบอยู่กับผู้หญิงอีกคนภายใต้แสงไฟสลัว ดูเหมือนว่ามันยากมากที่จะแยกพวกเขาออกจากกัน เซรีนอดไม่ได้ที่จะก่นด่า "บ้าเอ้ย! เขามันเป็นไอ้สารเลวจริง ๆ!" เซรีนพับแขนเสื้อของเธอ และต้องการที่จะก้าวเข้าไป แต่ถูกวิลสันหยุดไว้ "คุณหยุดฉันทำไม? ฉันอยากจะเข้าไปตีไอ้สารเลวนั่นจนกว่าเขาจะได้สติ" ด้วยสีหน้าสงบ วิลสันมองไปที่เธอ เขาพูดด้วยน้ำเสียงเหยียดหยามว่า "ด้วยความสามารถของคุณงั้นเหรอ?" เซรีนโกรธ "หืม คุณดูถูกฉันเหรอ!" วิลสันถอดเสื้อคลุมสีขาวของเขาออกอย่างนุ่มนวล และส่งให้เซรีน เขาสั่งเธอว่า “ถือไว้” "ทำไม?" ภายใต้สายตางุนงงของเซรีน วิลสันขยับขายาว ๆ ของเขาเดินไปที่บาร์ในเสื้อเชิ้ตสีขาวเรียบง่ายของเขา มือสวยของเขาที่มักจะใช้จับมีดผ่าตัด จู่ ๆ ก็คว้าเข้าที่ไหล่ของซาเวียร์ ขณะที่หมัดหนักของเขาต่อยเข้ากับใบหน้าด้านขวาของซาเวียร์ ยูนาจับซาเวียร์ไว้ทันที “ซาเวียร์ คุณโอเคไหม?” ซาเวียร์ใช้นิ้วหัวแม่มือเช็ดเลือดออกจากมุมปากของเขา ซาเวียร์เงยหน้าของเขาขึ้นมองไปที่วิลสัน วิลสันพูดอย่า