บทที่ 253 ปล่อยผมไป

ในเช้าตรู่ของวันที่สอง เวอเรียนนำอาหารเช้าไปที่ฐานทางการแพทย์ของ วิลสัน วิลสันมอบการ์ดให้เธอ ด้วยการ์ดใบนี้ แม้ว่าเธอจะไม่มีการบันทึกลายนิ้วมือ เธอก็สามารถเข้าไปในฐานได้ เมื่อเข้าไปแล้ว เธอก็เห็นวิลสันยืนอยู่หน้าขวดยาหลายขวดและกำลังผสมมันเข้าด้วยกัน บนเตียงไฮเทค ซาเวียร์ตื่นขึ้นมาแล้ว "ดร.จาร์เร็ต ฉันเอาอาหารเช้ามา คุณอยากทานบ้างไหม?" “แน่นอน” วิลสันถอดถุงมือของเขา ก่อนจะล้างมัน และเดินมาทานอาหารเช้า เวอเรียนชำเลืองมองไปที่ซาเวียร์ที่อยู่บนเตียงไฮเทค เธอวางอาหารเช้าหนึ่งชุดตรงหน้าของซาเวียร์ มือของเขาถูกมัดทำให้เขาไม่สามารถกินอาหารได้ เวอเรียนคิดว่าตำแหน่งของเตียงไฮเทคนี้สามารถปรับให้สูงขึ้นได้เหมือนเตียงในโรงพยาบาลทั่วไป ดังนั้น เธอจึงถามวิลสันว่า "ดร. จาร์เร็ต ฉันสามารถปรับตำแหน่งเตียงให้สูงขึ้นได้หรือไม่?" วิลสันหยิบรีโมทและปรับมัน เตียงค่อย ๆ ขยับสูงขึ้นโดยอัตโนมัติ ซาเวียร์นอนอยู่บนเตียง และเวอเรียนใช้ช้อนตักโจ๊กหนึ่งคำเข้าหาริมฝีปากบางของเขา ซาเวียร์ไม่ยอมกิน และสายตาที่เยือกเย็นของเขาก็จับจ้องไปที่เธอ "ปล่อยผมไป" วิลสันไม่สนใจเขาโดยสิ้นเชิง แต่เวอเรียนกัดริมฝีปากของเธ