บทที่ 247 ฮีลตัน ฟัดด์ ยังมีชีวิตอยู่!

เสียงแก้วเซรามิกแตกดังทำลายความเงียบกลางดึกในเมือง โอเชียน “ถ้าพวกคุณรักษาเขาไม่ได้หรือทำให้เขาฟื้นไม่ได้ ก็ออกไปดีกว่า!” หญิงสาวระเบิดความโกรธกับหมอ ขณะที่พ่อบ้านวัยกลางคนเข้ามาห้ามอย่างสุภาพ “มาดาม แม้ว่าผู้ชายคนนี้จะอาการหนักมาเจ็ดวันแล้ว แต่ชีพจรของเขายังปกติอยู่ เขาคงไม่เป็นอะไรแล้วครับ” “หญิงสาวขมวดคิ้ว “นี่มันเจ็ดวันแล้วนะ เขาต้องนอนเป็นผักอยู่แบบนี้เหรอ?” พ่อบ้านตอบ “มาดาม...คุณคงไม่ได้ชอบเขาหรอกนะครับ?” “ทุกวันนี้ ไม่ใช่ว่าพ่อฉันพยายามจับคู่ให้ฉันอยู่เหรอ? คนที่เขาหามาให้ก็ไม่ได้หล่อเหมือผู้ชายคนนี้ ถ้าเขาฟื้นขึ้นมา ฉันจะให้เขาเป็นคู่หมั้นของฉัน!” “มาดาม...นี่ไม่ถูกต้องนะครับ แล้วเราก็ยังไม่รู้เลยว่าเขาเป็นใคร” หญิงสาวพูดจาถากถาง “ฉันไม่สนว่าเราจะรู้ตัวตนของเขาหรือไม่ ฉันชอบเขา!” ทันใดนั้น แม่บ้านที่ดูแลชายหนุ่มก็รีบออกมาจากห้อง “มะ-มาดาม! เขาฟื้นแล้ว!” ยูนารีบเดินเข้าไปในห้องด้วยรองเท้าส้นสูง “คุณฟื้นแล้วเหรอ?” เธอนั่งบนเก้าอี้ที่อยู่ข้างเตียง วางคางบนแขนทั้งสองข้างขณะจ้องมองเขา ฮีลตันนอนอยู่บนเตียงและรีบเอามือจับศีรษะก่อนยูนาจะห้าม “นี่ อย่าจับสิ แผลของคุณค่อนข้