บทที่ 233 ผมรอคุณมาสิบปี

แซมหน้าแดง และใจเต้นรัวเพราะจูบจากเขา "ผมรอคุณมาสิบปี แซมมี่ คุณจะฝากชีวิตไว้กับผมสักครั้งได้ไหม?" เธอไม่ใช่เด็กสาวอายุสิบแปดปี แล้วเธอก็เข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไร แต่ถึงอย่างนั้น เธอก็ไม่เคยมีอดีตที่แสนหวานกับเขาเลย "ฉันขอ...ฉัน... ขอเวลาอีกหน่อยได้ไหม? ฉันเพิ่งจะกลับมาหาคุณ และยังมีอีกหลายอย่าง...ที่ฉันยังไม่เคยชิน" เขาจูบเธออีกครั้ง ขณะที่กอดเธอไว้แน่น เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่แล้วพูดว่า "ไม่เป็นไรแต่อย่าให้ผมรอนานนะ ในที่สุดผมก็ได้คุณกลับคืนมาหลังจากผ่านมาสิบปี" แซมหน้าแดงกว่าเดิม หลังจากวาเนลล์ถูกโยนออกจากบริษัทยาส เธอโกรธมาก "ฮึ่ม! เธอตายไปแล้วตั้งสิบปี อยู่ดีๆก็มาปรากฏตัวเลย? ใครจะเชื่อเรื่องแบบนี้กัน? มีแต่ยานิแหละที่เชื่อ!" ไม่ เธอไม่ยอมให้ฉันแต่งงานกับยานิหรอก ความหวังของเธอจะถูกทำลาย เธอเลิกกับเจนเซ่นไปแล้ว หากเธอควบคุมยานิไม่ได้ เธอจะตกเป็นรองเวอเรียน! หลังจากที่ฮีลตันและเวอเรียนจดทะเบียนสมรสแล้ว เขาก็พาเธอกลับไปที่คฤหาสน์ แชลโลว์ เบย์ เวอเรียนถามด้วยความสงสัย "วันนี้คุณไม่ไปทำงานหรอ" เขาเลิกคิ้วขึ้นแล้วตอบ "ถ้าลูกจ้างแต่งงาน เขาก็มีสิทธิ์ลาแต่งงาน นี่ผมพึ่งแต่งงาน ยัง