บทที่ 171 ประจำเดือนของคุณมาหรือยัง?

หากเขาปฏิบัติต่อเธอไม่ดี ชีวิตของเธอจะต้องตกอยู่ในอันตรายแน่ ๆ ฮีลตัน ดึงเธอเข้ามาหา และพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “หยุดปฏิเสธสิ่งที่ใจคุณคิดจริง ๆ เถอะ!” “ ... ” เวอเรียน พูดไม่ออก เวอเรียน พิงเขาขณะที่เธอไม่ต้องการดิ้นรนอีกต่อไป เธอโหยหาความอบอุ่นจากร่างกายของเขาความอบอุ่นที่เล็ดลอดออกมาในขณะนี้ เธอนึกถึงสิ่งที่ ป้าลีอาห์ บอกเธอเมื่อเช้าขณะที่เธอเอื้อมมือไปเช็คไหล่ขวาของเขาอย่างละเอียด เธอเงยหน้าขึ้นถามด้วยความกังวล “ไหล่ขวาของคุณยังเจ็บอยู่หรือเปล่า?” จากนั้น ฮีลตัน ก็จับข้อมือบาง และเรียวของเธอด้วยมือซ้ายของเขา ขณะที่เขาจ้องมองเธออย่างอบอุ่นด้วยดวงตาสีดำมุกอันคมเข้มของเขา “ตอนนี้คุณรู้แล้วใช่ไหม ว่าควรจะเป็นห่วงผมยังไง” ใบหน้าของเธอแดงระเรื่อเล็กน้อยและเธอก็พูดว่า “ฉันได้ยิน ป้าลีอาห์ พูดมาว่า ฉันใช้เวลาทั้งคืนนอนบนแขนของคุณและไปกระตุ้นอาการปวดของคุณให้เกิดขึ้น…” “คุณรู้เรื่องนั้นด้วยเหรอ?” เวอเรียน พูดไม่ออก ขณะที่หายใจเข้าลึก ๆ “ฉันไม่ได้อนุญาตให้คุณกอดฉัน” ฮีลตัน แสดงท่าทีเย้ยหยัน “แม้แต่สุนัขก็ยังมีน้ำใจมากกว่าคุณ หลังจากที่ผมดูแลมันมาระยะหนึ่ง” จู่ ๆ เขาก็ยกนิ้วเร