บทที่ 168 เขาแค่หลอกให้เธอนั้นโกหกเขา

พอตกดึก ฮีลตัน ไม่ได้ยินความเคลื่อนไหวใด ๆ จากห้องพักของเธอ เขาคิดว่าเธอไม่ได้กินอะไรในคืนนั้น เขาขมวดคิ้วในที่สุดเขาก็ไม่มั่นใจเขาจึงเดินเข้าไปในห้องพักที่อยู่ด้านข้าง ๆ นั้น เมื่อเขาเปิดประตูห้องพักเขาไม่เห็นเวอเรียน ฮีลตัน ค้นหาทั่วห้อง และไม่พบเธอ เขาเดินเข้าไปในห้องและเมื่อผลักประตูห้องน้ำให้เปิดออกเขาก็เห็นหญิงสาวที่บอบบางอยู่ตรงมุมห้องน้ำ เป็นลมบนกระเบื้องเย็น ๆ ดวงตาสีดำของฮีตันก็หม่นลง เขาเดินไปข้างหน้าและกลับเธอขึ้นมาอย่างรวดเร็วในครั้งเดียว “รีอาน่า!” ฮีลตัน ลูบไล้ใบหน้าที่ซีดเซียวและบอบบางของเธอเบา ๆ แต่ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ในอ้อมแขนของเขาไม่ตอบสนองเลย้หมือนกับว่าเธอจะเป็นลม ฮีลตัน อุ้มเธอขึ้นมาและหลังจากวางเธอลงบนเตียงแล้วเขาก็โทรเรียก วิลสัน จาเรท และในขณะเดียวกันก็ยกมือขึ้นแตะหน้าผากของ เวอเรียน สิ่งที่ฝ่ามือของเขาสัมผัสคือความร้อนเป็นหย่อม ๆ ให้ตายเถอะ เธอมีไข้สูง! หลังจากเชื่อมต่อสายแล้ว วิลสัน ยังคงเข้ากะอยู่ในโรงพยาบาล “สวัสดี ฮีลตัน มีอะไรเหรอ?” “ตอนนี้คุณสะดวกมาที่ แชลโลว์ เบย์ หรือเปล่า” … ซันนี่ เข้ามาจากประตูด้านข้างและที่แย่ไปกว่านั้นเธอเข้ามาตรวจสอบห