บทที่ 163 ฉันไม่สนใจพี่ชายของเธอ!

ยานิ ดูรอยแดงที่คอของ เวอเรียน อย่างใกล้ชิด "ฮีลตัน ฟัดด์ ช่างโหดร้ายจริง ๆ ผมบอกคุณแล้วว่าอย่าหลงกลกับความอบอุ่นเพียงเล็กน้อยที่เขามอบให้คุณ" เวอเรียน กลืนน้ำลายก่อนเดินถอยหลังและมองลงไป “ประธานเควน ไม่ต้องกังวลฉันจะไม่โง่แบบนั้นอีกแล้วค่ะ” ยานิ หยุดมือของเขาไว้กลางอากาศและตัวแข็งเป็นเวลาสองสามวินาที ริมฝีปากบางของเขาโค้งขึ้นพร้อมกับหัวเราะเบา ๆ เขาก็ดึงมือกลับมาแล้ววางลงในกระเป๋ากางเกง "ดีแล้วล่ะครับ" ยานิ เดินไปที่โต๊ะทำงานแล้วถามว่า "ยังไงก็เรื่องชิป... " ก่อนที่เขาจะจบคำถาม เวอเรียน รีบพูดเพื่อปกปิด "ฉันเห็นชิปแล้ว แต่ ฮีลตัน ยังเก็บไว้ดีเกินไปฉันยังต้องการเวลาอีกสักระยะ" “เวอเรียน อย่าลืมว่าจุดประสงค์ของคุณคืออะไร ฮีลตัน อาจรู้เจตนาที่ไม่บริสุทธิ์ของคุณอยู่แล้วถ้าตอนนี้หัวใจของคุณอ่อนแอลงและคุณมีความรู้สึกต่อเขาคุณรู้ผลที่ตามมาหรือไม่ไม่เพียง แต่คุณไม่ล้างแค้นให้กับพ่อของคุณ คุณจะเสียตัวเองด้วย” มือบอบบางของ เวอเรียน ที่อยู่ข้างกระโปรงของเธอค่อย ๆ กำแน่นขึ้น เธอหายใจเข้าลึก ๆ เงยหน้าขึ้นมอง ยานิ และพูดอย่างเคร่งขรึมว่า “ประธานเควน ขอเวลาฉันอีกสองสามวัน ฉันจะพยายามอย่างเต็มท