บทที่ 127 คําขอโทษ

หลังจากที่เวอเรียนออกจากโรงแรม เธอไม่มีอารมณ์เหลือที่จะให้เล่นสนุกในน้ําอีกต่อไป ดังนั้นเธอจึงนั่งอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ในขณะที่ถูกพัดโดยลมทะเลเย็น แซคที่เพิ่งเล่นกระดานโต้คลื่นเสร็จสังเกตเห็นเธอจากระยะไกล เขาจึงเดินเข้าไปหาเธอ ตอนนี้เธอกำลังตกอยู่ในภวังค์ความคิดของเธอ เธอตกใจมากหลังจากที่แซคสะกิดเธอ "ทําไมเดินมาเงียบ ๆ ล่ะ? คุณทําให้ฉันตกใจ" "ผมเดินมาเสียงดังมาก แต่คุณกับอยู่ในภวังค์ความคิดของคุณมากเกินไป" แซคนั่งข้าง ๆ เธอและสังเกตเห็นอารมณ์หดหู่ของเธอ เขาถามว่า "ทําไมคุณดูไม่มีความสุข? คุณไม่มีความสุขแม้ในขณะที่คุณสามารถไปพักผ่อน?" "ขอถามหน่อยเถอะแซค ถ้าหัวใจของผู้ชายไปอยู่กับผู้หญิงคนอื่น เขาจะยังยอมรับความสัมพันธ์ครั้งใหม่ได้หรือไม่?” "สิ่งนี้จะขึ้นอยู่กับสถานการณ์ ตัวอย่างเช่นถ้าผู้หญิงคนนั้นแต่งงานแล้วหรือไม่ ถ้าเธอมีแล้วแน่นอนเขาจะล้างความคิดนั้น ถ้าผู้หญิงในหัวใจของผมไม่มีความรู้สึกใด ๆ ต่อผม ผมจะมองหาความสัมพันธ์ใหม่อย่างชัดเจนเนื่องจากผมไม่สามารถแต่งงานไปตลอดชีวิตของผมเพราะผู้หญิงคนเดียวถูกไหม?" เวอเรียนคลึงคางของเธอราวกับว่าไตร่ตรองอะไรบางอย่าง แซคสะกิดไหล่ของเธอ พร้อมก