บทที่ 1203 บทเพลงเกี้ยวรัก 2

หลังโจนาธานออกจากโรงพยาบาลไปแล้ว เขาไม่ได้ตรงกลับไปที่โรงเรียนแต่อย่างใด ชายหนุ่มโดดเรียนตลอดทั้งบ่ายแล้วไปที่ร้านอินเตอร์เน็ตคาเฟ่เพื่อเล่นเกมกับเวย์น คลาร์กและผ่องเพื่อนแทน พอได้เวลากลับบ้านอีกที ท้องฟ้าก็เปลี่ยนเป็นสีดำสนิทแล้ว โจนาธานโพสสถานะบนวอตส์แอป [เฮ้อ เรียนมาทั้งวันแล้ว ปวดหัวจัง ได้เวลากลับบ้านสักที] เมื่อเวย์นเห็นข้อความ เขาก็หัวเราะก๊ากออกมา [เวย์น: ลูกพี่ นายได้เรียนกับเขาด้วยเหรอ? ไม่เห็นรู้มาก่อนเลย] [จิมมี่: แล้วไอ้คนที่เล่นเกมในร้านอินเตอร์เน็ตคาเฟ่เป็นร่างโคลนของนายเหรอวะ?] โจนาธานกรอกตากับคอมเมนต์พวกนั้น พวกมันจะไปรู้อะไรล่ะ? สถานะที่เขาโพสนั่นก็เพื่อให้พ่อแม่เห็นเท่านั้นแหละ หลังจากเก็บโทรศัพท์ลงไป โจนาธานสะพายกระเป๋าเป้สีดำพาดบ่าเดินมือล้วงกระเป๋าออกไป มุ่งหน้าสู่สถานีรถไฟ ตอนนี้รถสปอร์ตไบค์ของเขาถูกคุณพ่อยึดไป คุณพ่อของเขาบอกว่าจะให้เด็กนักเรียนไฮสคูลมาขับสปอร์ตไบค์คงดูไม่ดีนัก เพราะงั้นโจนาธานถึงต้องไปไหนมาไหนด้วยขายาว ๆ ของเขาแทน พอโจนาธานมาถึงประตูหนึ่งแถวสาม เขาถูกเหล่าชายที่แต่งกายชุดนักเรียนมาขวางทางเอาไว้ “โจนาธาน โลกกลมจังนะ ฉันไม่คิดว่าโชคดีได