บทที่ 1170 คิดไม่ถึง 1

กระเช้าลอยฟ้าบนเมาท์ ลิลลี่กลับมาใช้เปิดใช้งานตามปกติ ปีเตอร์ บรู๊ค เป็นลูกสุดเอาแต่ใจ แยนนี่โทรบอกให้เขาลงจากเมาท์ ลิลลี่มาแต่ชายหนุ่มปฏิเสธ เขาต้องการให้แยนนี่เป็นคนรับส่งเขาด้วยตัวเอง ปลายสาย ชายหนุ่มเสนออย่างสำคัญตนว่าจะเขาจะขายลิขสิทธิ์ภาพยนตร์เยลโลว์ ริเวอร์ให้ก็ได้ ถ้าเธอกลับขึ้นมารับเขาบนเมาท์ ลิลลี่ด้วยตัวเอง ไม่ใช่บอกคนอื่นมารับแทน แยนนี่ล้อเลียนเขาทางโทรศัพท์ “ฉันจะพลาดข้อเสนอดี ๆ แบบนี้ได้ยังไงล่ะคะ? ฉันท้าให้คุณรออยู่บนนั้นเลยค่ะ” “ลูกผู้ชายรักษาสัญญาอยู่แล้ว” แยนนี่ขึ้นกระเช้าลอยฟ้าขึ้นเมาท์ ลิลลี่ไปยังคฤหาสน์บ้านสวนเพื่อรับปีเตอร์ พอพวกเขาลงชื่อออกจากที่พัก ปีเตอร์เดินคู่กับแยนนี่ไปยังสถานีกระเช้าลอยฟ้า ระหว่างทาง ปีเตอร์ถามขึ้นมาอย่างสงสัย “นี่ ฉันอยากรู้ ว่าเมื่อวานเกิดอะไรขึ้น? อะไรทำให้เธออยู่ ๆ ก็เสี่ยงชีวิตขึ้นกระเช้าลงไปตีนเขาแบบนั้น?” แววตาของแยนนี่วูบไหวเล็กน้อย เธอตอบกลับ “ถึงคุณจะเป็นลูกค้าคนสำคัญในตอนนี้ แต่ฉันก็ยังมีสิทธิที่จะไม่พูดเรื่องส่วนตัว ถูกไหมคะ?” “ได้ ได้ ฉันจะไม่ยุ่งเรื่องของชาวบ้านก็แล้วกัน” แยนนี่เดินนำหน้า ขณะที่ปีเตอร์ลากเท้าเอื่อยเฉ