บทที่ 1168 เขามากับมรสุม 1

ฝนหยุดตกได้สักพัก ในที่สุดหอสัญญาณบนเนินเขาก็สามารถกลับมาเชื่อต่อได้อีกครั้ง โทรศัพท์ของแยนนี่ส่งเสียงแจ้งเตือน มีสายมากมายที่ไม่ได้รับจากเชนน์ เชนน์ไม่มีทางโทรหาเธอหลายครั้งหลายคราขนาดนี้หากไม่มีเหตุจำเป็น แยนนี่โทรกลับแต่ปลายสายไม่มีใครรับ ตืดด ตืดด ตืดด เสียงรอสายที่ยาวนานทำเอาแยนนี่กังวลขึ้นมาเล็กน้อย เธอสังหรว่าอาจมีเรื่องเลวร้ายเกิดขึ้น แยนนี่ติดต่อหาเชนน์ไม่ได้ เธอลังเลอยู่พักหนึ่งก่อนจะโทรหาเฮนรี่ เฮนรี่รับสาย เขาพูดขึ้นอย่างโล่งอกและดีใจ “คุณผู้หญิง คุณปลอดภัย! ดีจริงๆ! คุณชายเชนน์ไปที่แฟรี่ ครีก วิลเลจเพื่อตามหาคุณ! คุณได้เจอเขาแล้วใช่ไหมครับ?” แยนนี่อึ้งไป “คุณว่าอะไรนะ? เชนน์มาที่แฟรี่ ครีกเหรอ?” “ครับ พอเขาเห็นข่าว เขาก็กลัวว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับคุณในแฟรี่ ครีก เขารีบบินไปที่นั่นทันทีเลยครับ คุณผู้หญิงยังไม่ได้เจอคุณชายเชนน์หรอกเหรอครับ?” แยนนี่ส่ายหน้า “ไม่เลย ฉันโทรหาเขาแต่ไม่มีใครรับสาย” เฮนรี่รับรู้ได้ถึงความผิกปกติ “ตายล่ะ หรือจะเกิดขึ้นกับคุณชายเชนน์ในแฟรี่ ครีก?” แยนนี่ตบเข้าที่หน้าผาก เธออธิบายอย่างใจเย็น “ตอนนี้ฉันอยู่ในคฤหาสน์บ้านสวนที่เมาท์ ลิลลี่ ฉัน