บทที่ 114 อย่าหยุดเธอ! ปล่อยเธอไป!

ณ บริษัทยาส ในห้องทำงานของท่านประธาน "ท่านประธานเควน รองผู้อำนวยการฝ่ายครีเอทีฟของ ฟัดด์ กรุ๊ป โทรมาบอกว่า เวอเรียน มอนท์ ได้รับการยกเว้นจากการแข่งขันเพราะว่าเธอเลียนแบบภาพวาดของ แนนซี่ แซนเดอร์ ผมได้ยินมาว่า เวอเรียน ไม่ยอมรับความผิดนี้ และขอลาออกด้วยความโกรธ" ลาออก? นัยน์ตาสีเหลืองอำพันของ ยานิ เควน เป็นประกายด้วยความคิด เขาพูดขึ้นมาว่า “ในบริษัท ของเราขาดศิลปินที่โดดเด่นอย่างคุณมอนท์อยู่นะ” ผู้ช่วยร้องอุทาน "หา?" แบบงุนงง เธอเลียนแบบภาพวาดแล้วสิ่งที่เธอทำนี้ยังถือว่าดีอยู่ใช่ไหม? คุณเควน คุณกำลังคิดอะไรอยู่ในใจอยู่หรือเปล่า? มันจะเป็นไปได้ไหมว่าเขาชอบ เวอเรียน จริงๆ? ... หลังจากที่เวอเรียน กลับไปที่ครอบครัวฟัดด์ เธอก็เก็บข้าวของทั้งหมดของเธอ มาดามลีอาห์ ได้ยินเสียงโหวกเหวกโวยวายดังมาจากห้องนอนชั้นบน เธอเดินขึ้นไปดูและเห็นว่าเวอเรียน กำลังเก็บสัมภาระของเธอราวกับว่าเธอกำลังจะออกจากครอบครัวฟัดด์ เธอสะดุ้ง “นายหญิงที่สาม คุณกำลัง...ทำอะไรอยู่?” “มาดามลีอาห์ ฮีลตันกับฉัน เราไม่เคยจดทะเบียนสมรสกันพวกเราแค่แกล้งทำเป็นคู่รัก ตั้งแต่วันนี้ฉันจะไม่แกล้งทำเป็นภรรยาของเขาอีกต่อไป” ม