บทที่ 1102 เธอจะทิ้งฉันไปนานแค่ไหน

รถ SUV สีดำเลี้ยวเข้ามาบริเวณลานของคฤหาสน์ลูน่า พื้นลานกว้างทั้งหมดถูกปกคลุมไปด้วยหิมะ ขณะที่ยางล้อรถเสียดสีกับพื้นขาวโพลนนั้นมันก็ส่งเสียงหวีดชวนน่าขนลุกระคายหู เหมือนเชนน์จะพลาดสิ่งที่แยนนี่พูด "เธอพูดว่าอะไรนะ" แยนนี่หายใจเข้าลึกๆ และจ้องเขม็งมาที่เขาภายใต้แสงสลัวไม่แม้แต่จะหลบสายตาพลางพูดอีกครั้งว่า "จอร์แดน ฉันอยากขยับขยายการงานที่ฮอลลีวูด" ข้อเสนอที่เฟย์ยื่นให้เป็นสิ่งที่ใครๆ ก็ฝันถึง แยนนี่ไม่ใช่คนหุนหันพลันแล่นเธออายุแค่ยี่สิบสองเท่านั้น คนที่เธอรักสูงส่งราวกับยืนอยู่บนยอดสูงสุดของพีรามิด เธอไม่สามารถยอมรับความอ่อนแอและการที่ต้องการใครสักคนที่แข็งแกร่งกว่ามาปกป้องได้ แยนนี่ไม่สามารถยอมรับความรู้สึก ‘ไม่คู่ควร' เมื่อต้องอยู่กับเชนน์ ความรู้สึกไร้ค่านี้ไม่ได้เกิดจากการที่เธอไม่มีความนับถือในตนเอง สิ่งที่เธอต้องการคือการแข็งแกร่งขึ้นเพื่อที่จะได้เผชิญหน้ากับทุกสิ่งได้ด้วยตัวเองหากมีวันใดที่เธอไม่ได้รับการปกป้องจากเชนน์อีกต่อไปแล้ว นอกจากนี้เธอยังอยากขึ้นไปในระดับที่สามารถทัดเทียมกับเชนน์และทำให้ทุกคนอิจฉาที่แฟนสาวของเขาไม่ใช่ใครอื่นแต่เป็นแยนนี่ แยนนี่ยังหวังว่าเธอจะไม่ทำตัว