บทที่ 1005 กอดฉันหน่อย ฉันขอร้อง

หลังจากฮิลลารีถือมีดเปื้อนเลือดออกมาจากบ้าน เธอก็เรียกรถแท็กซี่ ร่างกายของเธอรุ่มร้อนขึ้น ความร้อนแผ่ออกมาจากทุกอณูบนร่างกายของเธอ คนขับรถอดไม่ได้ที่จะสังเกตอาการของเธอ เขาตกใจตอนที่มองกระจกมองหลัง และเห็นมีดที่เปื้อนเลือด ฮิลลารีซ่อนมีดอย่างลนลาน คนขับรถถามเธอเสียงสั่น "คุณผู้หญิง...จะไปไหนเหรอครับ?" ฮิลลารีถูกความร้อนครอบคลุมไปทั่วร่าง เธอจับคอเสื้อแล้วตอบเสียงเบา "บริษัท จิน กรุ๊ป" เธอรู้ว่าอาการของเธอนั้นแย่มาก คนเดียวที่เธอตามหานั้นไม่ใช่ใคร นอกจาก เชนน์ จิน คนที่เธอรู้จักเพียงแค่ไม่กี่วัน ฮิลลารีกำหมัด เธออยากจะกระโจนออกไปข้างนอก ตอนที่ฮิลลารีมาถึงตรงทางเข้าของ จิน กรุ๊ป ความร้อนและความอึดอัดนั้นได้มาถึงจุดสูงสุด เธอรีบเข้าไปบอกพนักงานต้อนรับ "ฉันอยากพบท่านประธานจิน" พนักงานต้อนรับกลอกตาก่อนจะตอบอย่างเย็นชา "ฟังนะคะ มีผู้หญิงเหมือนคุณหลายคนมาที่นี่ทุกวัน แค่จะมาพบท่านประธาน ถ้าฉันให้ทุกคนเข้าไปเจอเขา ท่านประธานไม่รำคาญแย่เหรอ? ถ้าคุณไม่ได้นัดไว้ก็เข้าไปไม่ได้" ฮิลลารีหมดความอดทน เธอบอกว่าถ้าต้องรอนานกว่านี้ เธออาจทำอะไรที่น่าขายหน้าตรงนี้และเดี๋ยวนี้