บทที่ 957 เปลวไฟแห่งความโกรธ

เจตต์จับพวงมาลัยแน่นโดยไม่รู้ตัว “คุณมีแผนจะทำอะไรครับ?” สายตาของอเลฮานโดรเยือกเย็นดั่งพายุหิมะที่หนาวเหน็บจนถึงกระดูก “ฉันจะไม่ยอมให้เด็กคนนั้นลืมตามองโลกนี้เด็ดขาด ถ้าเธอเสียมันไป เธอก็จะสูญเสียเหตุผลเดียวที่เธอจะต้องกลับไปหาแจ็คสัน… ใช่ ฉันไม่มีวันยอมให้เธอถูกพรากไปจากผมอีก!” เจตต์ถึงกับอึ้ง เป้าหมายของแผนของอเลฮานโดรไม่ใช่เพื่อให้ทิฟฟานี่มาอยู่ในอ้อมแขนของเขาหรอกเหรอ? เจ้านายของเขาไม่เคยรักทิฟฟานี่อย่างแท้จริงและทำทุกอย่างเพียงเพื่อครอบครองเธอเหมือนสิ่งของอย่างนั้นเหรอ? ท้ายที่สุดแล้วคนที่รักใครสักคนอย่างแท้จริงจะสามารถวางแผนให้เธอคนนั้นแท้งอย่างไร้ความปราณีได้อย่างไร? เมื่อพบว่ามันน่าหนักใจมาก เจตต์จึงพูดขึ้นว่า “คุณสมิธครับ ผมเชื่อจริง ๆ ว่านี่เป็นความคิดที่แย่มาก จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อเธอรู้ว่าคุณเป็นคนทำให้เธอแท้ง? หลังจากนั้นเธอจะอยากใช้ชีวิตที่เหลือของเธอกับคุณไหม? การทำสิ่งนี้คือการวางระเบิดที่วันหนึ่งจะต้องระเบิดนะครับ” เห็นได้ชัดว่าอเลฮานโดรสูญเสียความมีเหตุผลของเขาไปมาก “งั้นจะให้ฉันทำบ้าอะไรล่ะ หืม?!” เขาตะคอก “ฉันควรจะดูเธอให้กำเนิดสิ่งนั้นและกลับเข้าไปในอ้อมแขนของแจ็ค