บทที่ 1099 การปฏิเสธที่จะเปลี่ยนใส่รองเท้าแตะ

เฮเลนพยักหน้าแสดงถึงความหนักแน่นของสถานการณ์ “ฉันคิดว่า… เธอแค่มีมารยาท ฉันเลย… หลีกเลี่ยงที่จะรบกวนเธอมากเกินไป อาการเจ็บป่วยเล็กน้อยของฉันไม่ได้เป็นปัญหามากนัก เธอไม่ต้องมาหาฉันบ่อยขนาดนี้ก็ได้ อีกไม่กี่วันฉันจะไปเยี่ยมเธอ จะได้ดูว่าสมอร์เติบโตขึ้นมากแค่ไหนแล้ว” นั่นทำให้ทุกอย่างดูสมเหตุสมผล เฮเลนคิดว่าเธอแค่มีมารยาทกับหล่อน นั่นเป็นเหตุผลที่หล่อนจึงหลีกเลี่ยงการไปเยี่ยมเธอบ่อย ๆ ตอนนี้แอเรียนเข้าใจดีแล้ว “ฉันไม่ชอบแสร้งมารยาทดี และไม่ชอบความหน้าซื่อใจคด คุณควรพักผ่อน ฉันจะกลับแล้ว” เฮเลนไปส่งเธอที่ประตูด้วยตัวเธอเอง “ดูแลตัวเองด้วยนะ” ความอ่อนโยนบนใบหน้าของเฮเลนยังคงอยู่เมื่อหล่อนเฝ้าดูเธอจากไป ความเจ็บปวดนานหลายปีในที่สุดก็จบลง ทันใดนั้นแอรี่ก็เดินเข้ามา “แม่คะ วันมะรืนนี้หนูก็จะบินแล้ว เป็นไปได้ไหมที่พวกเราจะได้ทานข้าวกับพี่แอเรียนและพี่เขย? หนูยังไม่ได้เจอหลานของหนูเลยด้วยซ้ำ…” สีหน้าของเฮเลนเยือกเย็นทันที “ไม่จำเป็น แค่คิดว่าพี่เขยของเธอเคยเป็นคนรักของเธอมาก่อนก็ทำให้ฉันขยะแขยงพอแล้ว ถึงแม้ว่าเธอจะประพฤติตัวดีขึ้นก็ตาม เธอเลิกหวังที่จะติดต่อเขาไปตลอดขีวิตจะดีกว่า เข้าใจใช่ไ