บทที่ 864

“คุณกำลังเรียกผมเหรอครับ?” “ลูคัส ทำไมหน้าคุณดูซีดจังล่ะคะ?” เอฟวาเนสไม่ชอบชื่อของเธอสักเท่าไหร่ และเธอก็รู้สึกเย็นชาตอนที่เธออ่านมันด้วย ดังนั้น เธอเลยตั้งชื่อของเธอว่าแอนนีโมนีตอนที่เธอเด็ก ๆ หลังจากนั้นไม่นาน เพื่อนรอบตัวเธอต่างคุ้นชินกับการเรียกเธอด้วยชื่อนั้นแล้ว แต่แอนนีโมนีก็ไม่ได้แปลว่ามีชีวิตชีวา ยิ่งหลังจากที่เธอพบกับเอสัน ความโดดเดี่ยวแบบนั้นถาโถมใส่เธออย่างรวดเร็ว ในตอนท้าย เขายังทรยศเธออีก เธอไม่เข้าใจว่าทำไมผู้ชายที่เธอรักถึงไม่แต่งงานกับเธอแต่ไปแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่นแทน สองปีที่แล้ว เอฟวาเนสเลยสัญญาว่าเธอจะไม่ยกโทษให้เขาในชีวิตนี้ ถึงแม้ว่าเธอจะยังเด็กอยู่ แต่เธอก็ทำตามสิ่งที่เธอสัญญากับตัวเองมาตลอด นิสัยของเธอค่อนข้างเหมือนกับแซคคารี่เลยทีเดียว เอฟวาเนสออกจากงานเลี้ยงพร้อมกับช่อดอกไม้ในมือของเธอ ตอนนั้นมีฝนตกลงมาเล็กน้อย ซึ่งเป็นเรื่องปกติในเมืองนี้ ฝนจะตกลงมาอย่างกระทันหัน และเธอก็ชินสภาพอากาศแบบนี้แล้ว เธอไม่ได้คิดแม้แต่น้อยก่อนที่จะเดินฝ่าฝนออกมากับดอกไม้ในมือของเธอ เม็ดฝนผ่านแสงแดดในช่วงฤดูร้อนนั้นช่างอุ่นสบายตอนที่มันตกกระทบผิวของเธอ จนทำให้ใจข