บทที่ 783

“ฉันรู้สึกไร้ประโยชน์อยู่ตลอดเลย! ที่จริงแล้ว ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทำไมคุณถึงตกหลุมรักฉัน บุคลิกฉันไม่มั่นคง ร่างกายฉันอ่อนแอ ฉันเป็นคนไม่ค่อยใส่ใจ และฉันก็เคยแต่งงานมาก่อน... ฉันไม่เห็นมีอะไรให้รักเลย! แต่คุณกลับต้องการฉัน คุณทรงอำนาจ หล่อเหลา และเป็นชนชั้นนำ ในตอนแรก ฉันกลัว... ไม่สิในตอนแรก ฉันบอกคุณว่าฉันชอบคุณราวกับพวกขี้แพ้! ฉันสับสน คุณเห็นอะไรในตัวฉันเหรอคะ?” “ความหวัง” เขาตอบ ฉันถามอย่างฉงน “ความหวังอะไรกันคะ?” “เธอยังคงมองขึ้นไปยังจักรวาล แม้ในตอนที่เธอตกลงไปในส่วนที่ลึกที่สุด แม้เธอจะไม่เลือกฉัน คุณนายชิค ฉันก็ปรารถนาถึงความหวังและความอบอุ่นมาตลอด ฉันต้องการให้ใครสักคนมาช่วยเธออยู่เสมอ” ใช่แล้ว แลนซ์ เกร็ก สารภาพอยู่หลายครั้ง แต่ฉันไม่เคยตอบรับเขาเลย มันไม่เหมือนกับตอนที่แซคคารี่ปรากฏตัวขึ้น มันไม่ใช่เพราะอำนาจของเขา แต่นั่นเป็นเพราะเขามอบความไว้วางใจและความน่าเชื่อถือให้กับฉัน ซึ่งฉันไม่เคยรู้สึกมาก่อน เขาปกป้องฉันตลอดเวลา ฉันจะเห็นเขาทุกครั้งที่ฉันเหนื่อยล้า แซคคารี่คอยดูแลฉันอยู่เสมอ! มันราวกับฉันเห็นเขาอยู่เบื้องหลังฉันตลอดเวลา เขามอบความรักให้ฉัน เพราะฉันมีความหวัง