บทที่ 763

ซัมเมอร์ละสายตาไป เธอไม่อยากตอบอะไรฉันอีกแล้ว กลับกัน เธอเดินเข้าไปหาแซคคารี่ และอุ้มเบลล่าขึ้นมา เบลล่าดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมแขนของเธอ บลูสันที่เห็นเช่นนั้นจึงพูดขึ้น “มานี่” ในตอนที่เขาเป็นคนอุ้มเบลล่า เธอก็หยุดดิ้นทันที ซัมเมอร์โมโห “เห็นผู้ชายดีกว่าสินะ” “เหมือนจะเป็นแบบนั้นนะ เด็กคนนี้ไม่ชอบให้ฉันอุ้มเธอเหมือนกัน ทว่าเธอกลับว่าง่ายเมื่อแซคคารี่เป็นคนอุ้มเธอ หรือว่าเธอจะชื่นชอบในความเป็นชาย? ถ้าเธอเป็นแบบนี้ด้วยอายุเพียงเท่านี้...” ฉันเป็นกังวล ซัมเมอร์พูดอย่างไม่ใส่ใจ “นั่นก็ไม่ได้เลวร้ายนะ ลองมองเหล่าลุง ๆ ที่อยู่รอบตัวเบลล่าดูสิ มีใครคนไหนบ้างล่ะที่ไม่หล่อ? นั่นไม่ได้ช่วยให้เธอพัฒนารสนิยมของเธอหรอกเหรอ? จากนั้นในอนาคตเบลล่าจะได้หาลูกเขยที่หล่อเหลาที่สุดมาให้เธอไง” ฉันหัวเราะเธอ “เธอพูดอะไรไร้สาระอีกแล้วนะ” “มันจะไปไร้สาระเท่าเธอได้ยังไงกัน?” ดูเหมือนซัมเมอร์จะนึกอะไรขึ้นได้ และพูดออกมา “พวกเราก็รู้จักกันมาตั้งแต่มัธยมปลายแล้วนะ แล้วเธอก็ลาออกจากโรงเรียนไปไม่นานหลังจากนั้น! แม้เธอจะจากไปด้วยท่าทางที่ไร้กังวลเช่นนั้น แต่ก็มีเด็กหนุ่มที่หล่อเหลาคนหนึ่งที่แอบรักเธออยู่ เขาเ