บทที่ 745

“ง่ายจะตายไป เบล ให้ฉันยืมถุงน่องของเธอหน่อยสิ” ฉันถึงกับพูดไม่ออก แต่ฉันก็เดินกลับเข้าไปในเต็นท์เพื่อหยิบถุงน่องคู่ใหม่มาให้กับโจชัวร์ เขาตัดต้นไผ่สองสามต้นบริเวณใกล้ ๆ แล้วเริ่มทำตาข่าย ภายในไม่ถึงครึ่งชั่วโมง เขาก็ทำมันสำเร็จ! ไม่เพียงแค่นั้น เขายังทำมากกว่าหนึ่งอันอีกด้วย พวกเราทั้งสามคนได้ตาข่ายจับปลาคนละอัน และแน่นอนว่าโจชัวร์ขอถุงน่องของฉันเพิ่มหลังจากนั้น แต่ฉันไม่ได้นำมาด้วยหลายคู่ ซัมเมอร์ใจดีเลยบริจาคมันให้กับเขา หลังจากนั้นพวกเราทั้งสามคนก็เอาตาข่ายจับปลาเดินกันไปที่ริมแม่น้ำ อากาศในช่วงเดือนพฤษภาคมเริ่มอบอุ่นขึ้นแล้ว แต่มันก็ยังคงหนาวอยู่ในตอนเช้า เนื่องจากอุณหภูมิที่ลดลง ฉันถอดรองเท้าของฉันออกแล้วเดินลงไปในน้ำ ความหนาวเย็นตกกระทบร่างของฉัน ตอนที่ฉันเดินลงไป แต่ฉันก็ปรับตัวแล้วเริ่มชินกับมันได้ในที่สุด ในแม่น้ำที่ใสสะอาด เราเห็นฝูงปลากำลังว่ายไปมารอบตัวเรา ความสนใจของโจชัวร์ไม่ได้อยู่ที่ปลาเหล่านั้น เขาเกิดเสียสมาธิแล้วเริ่มว่ายน้ำไปตรงบริเวณที่ลึกขึ้น เขาดูสนุกกับการว่ายน้ำมาก เขาว่ายน้ำอยู่อย่างนั้นเป็นเวลานาน จนในที่สุดฉันเลยถามเขา “พี่สาม พี่สนุกพอหรือยัง? มาช