บทที่ 744

ฉันฟังคำพูดของเขาแล้วพูดต่อ “ใช่ค่ะ ยาราเป็นคนแนะนำเรื่องนี้! ถ้าเกิดว่าเธอไม่ได้แนะนำละก็ ฉันคงไม่คิดที่จะทำมัน....” ฉันอธิบาย “ฉันให้คุณเป็นสิ่งสำคัญลำดับแรกในใจของฉัน ฉันอยากจะใส่ใจความรู้สึกของคุณก่อนที่จะไปใส่ใจคนอื่น คุณเข้าใจฉันใช่ไหมคะ?” “ฉันเข้าใจความรู้สึกของคุณนายชิคมาตลอดอยู่แล้ว” แซคคารี่ยืนยัน มันเป็นเรื่องง่ายที่จะคุยกับเขา ฉันโชคดีแค่ไหนที่ได้เจอเขาในชีวิตนี้ นั่นเป็นความคิดและความรู้สึกจริง ๆ ของฉัน! ฉันไม่สามารถเว้นระยะห่างจากเขาได้เลยสักนิดเดียว ฉันเงยหน้าขึ้นไปจูบที่คางของเขาแล้วไล้ริมฝีปากไปตามใบหน้าเขา มันดูเหมือนว่าฉันได้ไปยั่วยวนเขาเข้าแล้ว เขาสวมกอดฉันแน่นขึ้น จนทำให้ฉันขยับไปไหนไม่ได้ “ชื่อที่สองของฉันคือสปีเกล” จู่ ๆ เขาก็พูดขึ้นมา ฉันตอบเขา “ฉันรู้แล้วค่ะ!” “วันนี้ฉันได้ยินซัมเมอร์เรียกสามีของเธอว่าพี่ และด้วยเหตุผลบางอย่าง มันฟังดูรื่นหูฉันดี ฉันก็เลยอยากให้เธอ…” ฉันยกยิ้มที่ร่าเริงของฉัน “พี่รองคะ พี่อยากได้ยินฉันเรียกพี่แบบนั้นเหรอคะ?” สายตาของแซคคารี่สั่นไหวเล็กน้อย เขาถึงกับถามฉันด้วยน้ำเสียงขอร้อง “ได้ไหม? ไม่เคยมีใครเรียกฉันแบบนั้นมา