บทที่ 679

[ซัมเมอร์: ได้เลย สตีเฟนส่งคนมาคอยคุ้มกันฉันแล้วล่ะ] ฉันวางโทรศัพท์แล้วเดินกลับไปที่ห้องนอนของฉัน แซคคารี่กำลังหลับอยู่ แต่ก็มีความกังวลอยู่บนใบหน้าของเขา ฉันเลยเดินเข้าไปนั่งลงข้างเขา มือถือของเเซคคารี่วางไว้อยู่ข้างหมอน ฉันเลยหยิบมันออกเเล้วนอนลงข้าง ๆ เขา ในตอนที่ฉันกำลังจะสวมกอดเขา จู่ ๆ ฉันก็เห็นแสงที่หน้าจอโทรศัพท์ของเเซคคารี่เเล้วเกิดสงสัยจึงหยิบมันขึ้นมาดู เเม่ของเขาส่งข้อความมาหาเขา [เเซคคารี่ แม่อยากพบลูก] เธอส่งข้อความมาประมาณสี่ห้าข้อความก่อนหน้านั้น เเต่เเซคคารี่ไม่ได้ตอบอะไรกลับไป ฉันกดออกจากหน้าข้อความเเล้วก็นึกขึ้นได้ตอนที่เเซคคารี่รับสายจากใครบางคนที่สนามบิน ฉันเกิดสงสัยเลยอยากรู้ว่าใครโทรหาเขา! เขารีบมุ่งหน้าออกไปตอนที่ได้รับสายนั้น และฉันก็ไม่รู้ว่าเขาไปที่ไหนเเละไปทำอะไร! ฉันรู้ว่ามันเป็นเรื่องไม่ดีที่ไปรุกล้ำพื้นที่ส่วนตัวของเขา เเต่ฉันรู้สึกสงสัยมาก ฉันเปิดการบันทึกโทรเข้าเเล้วดูช่วงเวลาโทรเข้าตอนนั้น ฉันพบว่าสเตลล่าเป็นคนเดียวที่โทรหาเขา มันไม่มีอะไรแปลกที่สเตลล่าจะโทรหาเเซคคารี่ แต่มันเเปลกตรงที่เเซคคารี่รีบจากไปทันที! เเซคคารี่ไปหาใครกันนะ?!