บทที่ 662

ผ่านไปแล้ว 30 นาที หลังจากที่แซคคารี่ออกไป ฉันวางโทรศัพท์ลง และซัมเมอร์ก็กลับมาที่รีสอร์ตน้ำพุร้อนไม่นานหลังจากนั้น เธอเดินเข้ามาและเห็นแผลเป็นบนร่างกายฉัน ก่อนจะถามขึ้นอย่างประชดประชัน “ฉันเห็นเสื้อกับกางเกงผู้ชายอยู่แถว ๆ น้ำพุร้อน ดูเหมือนจะเป็นของชายผู้สันโดษและเย็นชาคนนั้น ตัวเธอแห้งเชียว เอ๋? ...ฉันมาผิดเวลาหรือเปล่านะ?” ฉันลุกขึ้นไปแต่งตัวตรงหน้าซัมเมอร์และแซวเธอกลับ “เธอกับบลูสัน—“ เมื่อรู้ว่าฉันกำลังจะพูดอะไร ซัมเมอร์รีบขัด เธอเอ่ย “อย่าพูดบ้า ๆ นะ ฉันไม่ได้ทำอะไรกับบลูสัน... เขาไม่เหมือนกับแซคคารี่!” ฉันยิ้มกว้างและถาม “ฉันไม่ได้พูดอะไรสักหน่อย เธอเป็นคนพูดออกมาเอง แล้วอีกอย่าง ทำไมเธอถึงเปรียบเทียบเขากับแซคคารี่? บอกความจริงมา ถ้าเขาอยากจะทำ เธอจะให้เขาหรือเปล่า?” ทันทีที่ได้ยินคำถามฉัน ซัมเมอร์ชะงักไปสักครู่ ก่อนเธอจะตอบ “ฉันคงไม่ยอมตอนนี้หรอก แต่ว่าถ้าเขาต้องการ ฉันก็จะไม่ปฏิเสธ เพราะเขาทำให้ฉันเป็นฉันได้อย่างทุกวันนี้ ฉันคือคุณนายไอเพียงคนเดียวในตระกูลไอ” ฉันหมุนไปรอบ ๆ ต่อหน้าเธอ และจงใจถาม “ซัมเมอร์ เขาเป็นแค่คนที่เธอหลอกใช้หรือเปล่า?” ซัมเมอร์ถอนใจและพูดออกมาเบา