บทที่ 46

ทว่าอย่างนั้นเขาก็ยังแสดงออกถึงความเป็นห่วงเป็นใยเธอเสมอมา ดู ๆ ไปท่านก็ถือได้ว่าเป็นคนดีคนหนึ่ง หากเมื่อก่อนสิ่งผิดพลาดเหล่านั้นไม่เคยเกิดขึ้น ถ้าหากคนที่ฉันแต่งงานด้วยคือแลนซ์ และเจอกับพ่อสามีพ่อสามีที่ดีแบบนี้ ... ชีวิตแต่งงานของฉันคงเต็มไปด้วยความสุข แต่คงแย่หน่อยเพราะมันเป็นเพียงเรื่องเพ้อฝันไปเสียแล้ว “ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวทุกอย่างก็จบแล้ว” ฉันได้แต่ตอบท่านไปแบบนั้น ฉันเป็นคนที่ดูแข็งแกร่งอยู่เสมอและไม่ค่อยแสดงด้านที่อ่อนแอออกมา ประธานเกร็กดูเหมือนจะเข้าใจในสิ่งที่ฉันจะสื่อ เพราะปรายสายไม่ได้ถามอะไรต่อเกี่ยวกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น พลันถอนหายใจก่อนเปลี่ยนหัวข้อสนทนา “วันนี้ดิกสันไปพบจิตแพทย์อีกแล้ว” ฉันโพล่งออกมาอย่างตกใจ “อะไรนะคะ?” “พ่อแอบคุยกับหมอเรื่องดิกสัน สภาพจิตใจของดิกสันตอนนี้ค่อยข้างน่าเป็นห่วง จะให้พูดยังไงดีล่ะ? แคโร เธอไม่เคยมีตัวตนอยู่ในความทรงจำของดิกสัน ทว่าผู้คนต่างบอกกับเขาว่าที่ผ่านอดีตของเขาล้วนมีแต่เธออยู่ในนั้น... พ่อคิดว่าดิกสันกำลังกลัว และพยายามรวบรวมความทรงจำเหล่านั้นคืนมา แต่เขายังคิดหาวิธีไม่ออก” เมื่อฟังจากสิ่งที่ท่านประธานเกร็กเล่ามา ฉันรู้ว