บทที่ 457

ราจาร์และรานีไม่ได้ถูกตั้งชื่อให้เป็นตัวเลข ไม่เช่นนั้น พวกเขาควรจะชื่อนายน้อยลำดับเก้า และนายน้อยลำดับสิบ พี่เลี้ยงอธิบายพร้อมรอยยิ้ม “ครอบครัวของพวกเขามีเด็ก ๆ มากมาย นายท่านบอกว่าเด็กที่เกิดหลังนายน้อยลำดับแปดจะถูกตั้งชื่อตามราศี ในอีกไม่กี่วันข้างหน้าจะมีเด็กน้อยราศีพิจิกย้ายเข้ามาอยู่กับพวกเขา! นายท่านบอกว่าให้ตั้งชื่อว่าแมงป่องน้อย กระทั่งภรรยาของท่านก็ล้อเลียนเรื่องการขี้เกียจตั้งชื่อ ไม่แม้แต่จะตั้งชื่อที่เหมาะสมให้แก่เด็ก ๆ อย่างไรก็ตาม ชื่อเหล่านั้นเป็นเพียงแค่ชื่อเล่น พวกเขาเลยไม่ได้ใช้ความคิดมากนัก” ฉันกระจ่างในทันที จากนั้นพี่เลี้ยงก็พูดขึ้นต่อ “วันพรุ่งนี้ พวกเราจะเดินทางออกจากที่นี่ไปที่เมืองเอ เพื่อฉลองวันตรุษจีน และจะกลับมาหลังจากนั้น คุณสามารถมาเล่นกับเหล่าเด็ก ๆ ได้หลังวันตรุษจีน! ในตอนนั้น ภรรยาของนายท่านน่าจะอยู่บ้านและเธอคงอนุญาตให้คุณเข้ามา ฉันเป็นเพียงพี่เลี้ยงไม่มีอำนาจที่จะทำเช่นนั้นได้” ฉันขอบคุณเธอ จู่ ๆ รานีก็คว้านิ้วมือของฉัน และพึมพำอย่างไม่ชัดนัก “หม่าม๊า” เสียงนั่นช่างนุ่มนวลและอ่อนโยน จนใจฉันแทบละลาย! ฉันรีบถามขึ้นอย่างอ่อนโยน “รานีพูดว่าอะไรนะคะ?