บทที่ 880

รู้สึกไม่พอใจโทมัสเดินออกจากร้านกาแฟคนเดียวและเดินไปตามทางเท้าอย่างไร้จุดหมาย โทรศัพท์มือถือของเขาดังขึ้นเรื่อย ๆ แต่เขาไม่มีเจตนาที่จะหยิบมันขึ้นมา หลังจากเดินไปตามทางเท้าเป็นเวลานานเขารู้สึกเหนื่อยเล็กน้อยและนั่งลงบนเก้าอี้ข้างๆ  มันเป็นคืนแล้วและท้องของเขาว่างเปล่า จากนั้นกลิ่นมันเทศคั่วจาง ๆ ทําให้เขาเงยหน้าขึ้นมอง เอมิลี่อยู่ตรงหน้าเขาถือมันเทศในมือของเธอ เธอมองเขารู้สึกว่าหัวใจของเธอปวดร้าวเล็กน้อย "คุณต้องหิว" "เอมิลี่? ทําไมคุณถึงมาที่นี่?!" "กินมันเทศก่อน" เอมิลี่นั่งลงข้างๆโทมัสและยื่นมันเทศให้เขา โทมัสรับมันโดยไม่ลังเลและเริ่มกิน เอมิลี่มองไปที่เขาและถามว่า "มีบางอย่างรบกวนคุณ?" "ใช่ครับ" "คุณช่วยบอกฉันหน่อยได้ไหม" "อันที่จริงมันไม่ใช่เรื่องใหญ่ ฉันชอบเธอ แต่เธอไม่ชอบฉันฉันแค่เศร้าเล็กน้อย ไม่เป็นไรตราบใดที่เธอมีความสุขฉันสบายดีฉันจะรู้สึกดีขึ้นในไม่ช้า!" เอมิลี่เอื้อมมือไปตบไหล่เขา "ความรักเป็นสิ่งสําคัญในชีวิตฉันหวังว่าคุณจะปฏิบัติต่อมันอย่างถูกวิธี คุณชอบเธอ แต่เธอไม่ชอบคุณซึ่งหมายความว่าคุณทั้งคู่ไม่ได้มีไว้สําหรับกันและกัน คุณเป็นคนที่ยอดเยี่ยมคุณจะได้พบกับผู้หญิงที่เหม