บทที่ 879

แอ๊บบี้และโธมัสจากไปหลังจากนั้น อย่างไรก็ตามไมเคิลไม่ได้จากไป เขาติดตามพวกเขามาตลอดทาง  ในที่สุด Abbie ก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป "Michael Davis! คุณกําลังทําอะไรอยู่?!" "ฉันแค่อยากคุยกับคุณ!" "เอาล่ะ! คุณต้องการที่จะพูดคุยใช่มั้ย? ถ้าอย่างนั้นฉันจะคุยกับคุณวันนี้!" แอ๊บบี้ก็โกรธเช่นกัน เธอตรงไปที่ร้านกาแฟไมเคิลและโธมัสตามหลังเธอ หลังจากพวกเขาเข้าไปในร้านกาแฟ ไมเคิลหันไปมองโธมัส "นี่เป็นเรื่องส่วนตัวของเรา ฉันไม่อยากถูกรบกวน กรุณาออกไป" แอ๊บบี้มองโธมัสอย่างรู้สึกผิด "คุณไปดื่มกาแฟสักแก้วก่อน ฉันจะพาคุณไปทานอาหารเย็นคืนนี้!" โธมัสพยักหน้าและพูดว่า"ฉันจะอยู่ข้างนอกโทรหาฉันถ้ามีอะไร ไม่ต้องกังวลฉันจะปกป้องคุณ!" "อืม หยุดทําตัวเหมือนสุภาพบุรุษ" ไมเคิลเยาะเย้ยและกระแทกประตูปิด   หลังจากนั้น Abbie นั่งลงและจ้องมองไมเคิลอย่างเย็นชา "ไมเคิล รีบพูดในสิ่งที่คุณอยากพูด!" "แอ๊บบี้ ฉันทําอะไรผิดเพื่อให้คุณทําแบบนี้กับฉัน" แอ๊บบี้เยาะเย้ยเมื่อเธอมองไปที่ใบหน้าที่ไร้เดียงสาของไมเคิล "ทําไมคุณถึงแสร้งทําเป็นไร้เดียงสา? คุณจําสิ่งที่คุณพูดในวันนั้นไม่ได้เหรอ" "วันนั้น? วันไหน" ไมเคิลถาม "คุณลืมไปแล้วเหรอ? ฉันจ