บทที่ 706: ลูกสะใภ้ที่มีน้ำใจ

วาเลเรีย และ แอ๊บบี้ กําลังดื่มน้ําผลไม้และเพลิดเพลินกับน้ําชายามบ่ายในห้องส่วนตัวที่กว้างขวางของโรงแรม พวกเขากําลังดูวิดีโอของ นาตาชา ทาลิธา และ เรลิน ที่ตกเป็นเป้าหมายและหัวเราะเยาะมัน  แอ๊บบี้ ระเบิดเสียงหัวเราะและอ้าปากค้างเมื่อเธอเห็นว่า นาตาชา ล้มลงกับพื้นและรีบไปที่ลิฟต์ขณะที่ชีวิตของเธอขึ้นอยู่กับมัน "ฮ่าฮ่าฮ่า! นี่เป็นความสุขที่ได้ดู!" "ใช่ ฉันไม่ได้คาดหวังว่ามันจะน่าพอใจมาก!" วาเลเรีย กดทับท้องของเธอและหัวเราะคิกคัก "เธอมีความสุขหรอ? ตอนนี้เธอรู้สึกสบาย ใจใช่มั้ย?แอ๊บบี้ ถาม วาเลเรีย พยักหน้าและพูดว่า "ฉันรู้สึกดีขึ้นมากจริงๆ!" "เธอนี่โง่จริงๆ เลย เธอควรบอกฉันก่อนเกี่ยวกับเรื่องนี้ ฉันจะสามารถคิดไอเดียมาทำให้เธอยุ่งเหยิ่งได้" แอ๊บบี้ รู้สึกมั่นใจ  "ฉันกําลังบอกเธอว่าฉันเก่งในเกมนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อต้องรับมือกับนังตัวดีที่ไร้ยางอายคนนั้นและฉันมักจะโจมตีอย่างแม่นยํา" วาเลเรีย หัวเราะเยาะและถามว่า "ทําไมเธอไม่ทําแบบเดียวกันกับอาซาเลีย ล่ะ?" "มันเป็นสถานการณ์ที่แตกต่างกัน โอเค? เธอเป็นนักแสดงที่ยอดเยี่ยมและเป็นที่รักของพ่อแม่ของฉัน พวกเขาชอบเธอมากกว่าฉันเพราะฉันไร้เดียงสาเกิ