บทที่ 705: ต้องเผชิญกับความยากลำบากอยู่เสมอ

อาร์เชอร์ ตอบอย่างไม่พอใจว่า "ฉันไม่รู้ว่าเธอไม่ได้จ่ายค่าห้องถ้าเธอไม่ได้โทรหาฉัน เธอคิดว่าโรงแรมของครอบครัวซอนเดอร์คืออะไร? ที่ลี้ภัยหรอ?" "พี่..." เรลิน ถูก อาร์เชอร์ ขัดจังหวะก่อนที่เธอจะพูดต่อได้  "ฉันดีใจที่ วาเลเรีย รู้เรื่องนี้และฟังสิ่งที่เธอพูด ท้ายที่สุดเธอเป็นเจ้าของโรงแรมและฉันแค่ช่วยเธอจัดการมัน มันเป็นสามัญสํานึกสําหรับเธอที่จะจ่ายค่าห้องพักหลังจากมีความสุขกับการบริการ เธอวางแผนที่จะอยู่ที่นั่นฟรีหรอ? นั่นไม่ใช่เรื่องไร้สาระและน่าอับอายเกินไปหรอ? มันฟังดูไม่สมเหตุสมผล ใช่มั้ย?" เรลิน หายใจหนักขณะที่เธอโกรธและเธอก็กัดฟันในขณะที่ถามว่า "พี่ เป็นพี่ชายของฉันจริงๆหรือเปล่าอ่ะ?" "แน่นอนฉันเป็น อย่างไรก็ตามเธอปฏิบัติต่อฉันอย่างดีในฐานะพี่น้องหรือเปล่าล่ะ?" อาร์เชอร์ โต้กลับและพูดต่อว่า "ฉันจําได้ว่าเธอได้ริบหุ้นทั้งหมดของเธอหลังจากที่เธอแต่งงานแล้วใช่ไหม? บริษัท ของฉันไม่มีธุรกิจกับเธอและเจ้าของโรงแรมตามกฎหมายคือ วาเลเรีย มันไม่ใช่เรื่องปกติที่นางจะเรียกร้องเงินจากเธอเหรอ?" อาร์เชอร์ วางสายหลังจากที่เขาพูดจบในขณะที่ เรลิน ยืนอยู่ตรงนั้นด้วยความโกรธ ผู้จัดการจ้องมองเธอและพูดว่า