บทที่ 488: เกี่ยวพันกัน

เมื่อรู้ว่าไม่มีอะไรที่เขาสามารถทําได้หลังจากคุยกับวิลเลียม อาร์เชอร์ ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากโทรหาทาลิธา ลุง ก็ไม่สามารถติดต่อ ริชาร์ด ได้เช่นกัน "เป็นไปได้ยังไง? หนูไม่เชื่อคุณลุง ลุงอาร์เชอร์ ฉันเป็นหลานสาวของลุงนะ! ลุงจะไม่ช่วยหนูได้ยังไง?" ทาลิธา ตะโกนอย่างโกรธจัด "ลุงไม่ได้ช่วยหนูเพราะวาเลเรีย เหรอ? ลุง ลุงกําลังไร้สาระอยู่นะ!" อาร์เชอร์ รู้สึกหงุดหงิดกับข้อกล่าวหาของเธอว่า "เธอสามารถโทรหาพ่อแม่ของเธอได้เสมอถ้าเธอคิดว่าลุงไร้สาระและไม่ช่วยเธอ พ่อแม่ของเธอต้องสามารถช่วยเธอได้เพราะพวกเขามีอำนาจมากอยู่แล้ว!" จากนั้นเขาก็วางสายทันทีที่เขาพูดจบ ขณะเดียวกัน ฮาร์ดี้ ก็ตกใจกับความงี่เง่าที่ ทาลิธา กําลังแสดงอยู่ เขาไม่มีเวลาสําหรับความเย่อหยิ่งและความภาคภูมิใจที่ตาบอดของเธอภายใต้สถานการณ์นี้ ดังนั้นเขาจึงเรียกผู้ช่วยของเขาว่า "ส่งคุณแอนเดอร์สัน กลับไปที่โรงแรมของเธอ" เมื่อเห็นความไม่พอใจบนใบหน้าของ ฮาร์ดี้ ทาลิธา ก็หลั่งน้ําตาออกมา ไม่มีอะไรเป็นใจเธอตลอดทั้งวัน และน้ําตาของเธอยังคงไหลออกมาเมื่อเธอโทรหา เรลิน  "แม่! หนูกับ เพสลีย์ ตกหลุมพรางของ ริชาร์ด แม่ต้องช่วยเรา..." เรลิน ซึ่งค่อนข้าง