บทที่ 486: คนโง่

เมื่อได้ยิน แอ๊บบี้ เรย์มอนด์ หันไปหาเธอและถามอย่างสับสนว่า "มีอะไรที่น่าสนใจหรอ" "เดี่ยวเธอก็จะรู้" แอ๊บบี้ พูดขณะที่เธอเริ่มถ่ายอะไรบางอย่างในโทรศัพท์ของเธอ เธอนั่งอยู่เหนือเรย์มอนด์ ดังนั้นเขาจึงคิดว่าเธอต้องการถ่ายวิดีโอการเต้นโพลแดนซ์และไม่ได้สนใจเรื่องนี้มากนัก ในขณะที่ เพสลีย์ และ ทาลิธา กําลังดื่มอยู่ ก็ใช้เวลาไม่นานสําหรับพวกเขาที่จะเริ่มรู้สึกมึนๆ เพสลีย์ เป็นคนแรกที่รู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ "นี่มันไม่แรงไปหน่อยหรอ? ฉันดื่มเพียงไม่กี่จิบและฉันก็เมาแล้ว" "เมาหรอ? ฉันไม่คิดว่านั่นเป็นคําที่ถูกต้อง" ทาลิธา ถาม "เธอหมายความว่าอย่างไร?" "ฉันไม่รู้... เธอไม่รู้สึกเมาหรอ? เอาล่ะ. ฉันรู้สึกยังเหนียวอยู่!" ทาลิธา กล่าว และคําพูดของเธอทําให้ เพสลีย์ เริ่มรู้สึกเหมือนกัน เธอสามารถสัมผัสได้ทุกเซลล์ในชีพจรร่างกายของเธอราวกับว่าพวกเขาถูกปลุกให้ตื่นขึ้นด้วยเสียงเพลงที่ไพเราะ สิ่งที่เธออยากทําคือเต้นตามจังหวะไป เมื่อพวกเขาเห็น ทาลิธา และ เพสลีย์ ลุกขึ้นยืนและเริ่มเต้น แอ็บบี้และวาเลเรีย ก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา วาเลเรีย หัวเราะคิกคักถามว่า "พวกเขาเมาหรอ" "มันต้องใช้เวลา การแสดงเพิ่งเริ่มขึ้น