บทที่ 459: เปลี่ยนคำพูดของคุณ

เรย์มอนด์ถูกบังคับให้ช่วยครัวในขณะที่วิลเลียมกำลังครุ่นคิด นี้แปลกเกินไป! กวินและอาร์เชอร์รีบไปที่บ้านของเขาเพื่อทําอาหาร เพื่อที่พวกเขาจะได้ทําให้เขาและวาเลเรียพอใจหรือไม่? พวกเขากําลังจะบ้า? จากนั้นวาเลเรียก็โผล่เขาและพูดเบา ๆ " ฮันนี่ พวกเขากําลังพยายามทําอะไรอยู่? พวกเขาทําอาหารเก่งจริงหรือ หลังจากนั้นเราจะกินอาหารที่เป็นพิษไหม?" "อืม... ผมไม่แน่ใจ แต่อาหารที่ผมทํารสชาติดีใช่มั้ย" "ฮ่าๆ! คุณอยู่ในระดับที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิงเมื่อเทียบกับพวกเขา! ฉันคิดว่าบางทีเราควรหยุดพวกเขา?" คําชมเชยของวาเลเรียไม่ได้ผลกับวิลเลียม "อืม...ทําไมคุณถึงยกย่องผม? คุณต้องการให้ผมช่วยพวกเขาหรือไม่" "ไม่ฉันไม่ได้ตั้งใจจะขอให้คุณทําอย่างนั้น! ฉันแค่กังวลว่าฉันจะได้รับอาหารเป็นพิษหลังจากกินอาหารของพวกเขา! หากพวกเขาไม่ปรุงรสอาหารให้ถูกต้องอาหารจะกินไม่ได้! เพราะฉะนั้นเราควรจะเตรียมตัวให้พร้อมดีกว่า" เธอพูดอย่างจงใจ วิลเลียมเหล่มองเธอ " คุณกําลังทอดทิ้งผมตอนนี้ขณะพ่อของคุณอยู่ที่นี่เหรอ? วาเลเรีย คุณทิ้งผมไปเพราะผมไร้ประโยชน์หรือเปล่า?" "ไม่... ไม่ฉันไม่ได้วางแผนที่จะทําอย่างนั้น! แต่จิตใจที่ยิ่งใหญ่