บทที่ 458: ไม่สามารถเลือกพ่อแม่ของตัวเองได้

หลังจากรถออกจากวิลล่าไมเคิลแตะวิลเลียมซึ่งหลับตาลง เขาตอบว่า "โอเค แค่นี้ก็พอแล้ว คุณไม่จําเป็นต้องลงมือทําอีกต่อไป" เขาพูดอย่างเกียจคร้านว่า "อืม... คุณหมายความว่าไง  ผมแค่เหนื่อยเกินไป งีบหลับไม่ได้เหรอ?" "ฮะ! คุณจะยังมีอารมณ์ที่จะงีบหลับได้อย่างไร" ไมเคิลหายใจแรง "เมื่อคืนคุณทําอะไรด้วยเหรอ? ทําไมคุณเหนื่อยจั คุณไม่กลัวเหรอว่าพ่อของคุณจะหัวใจวายเพราะด้วยวิธีการที่คุณปฏิบัติต่อซาแวนนาห์?" "ตอนนี้เขาสบายดี ไม่ใช่เหรอ? "อย่าพูดอย่างนั้น วันนี้เขาโกรธมาก! ผมคิดว่าเขาจะสั่งให้ใครสักคนจับกุมคุณถ้าเราไม่มาช่วยคุณในวันนี้ ฮ่า ๆ !  ผมต้องการที่จะเห็นสิ่งนั้นเกิดขึ้น บางทีผมอาจจะมาทีหลังสักหน่อยก็ได้" ไมเคิลหยอกล้อ "บ้าเอ๊ย!" วิลเลียมกรอกตาใส่เขา มาร์คัสซึ่งนั่งอยู่ในที่นั่งผู้โดยสารด้านหน้าหัวเราะ "ฮ่าๆ! เฮย์เดนไม่ได้ทําเช่นนี้เพื่อที่เขาจะทําให้คุณอยู่ที่นั่นเซอร์วิลเลียม เขาอาจจะพยายามทดสอบคุณใช่ไหม?" "ใช่เขาสงสัยในตัวตนของผม ดังนั้นเขาจึงต้องการฆ่านกสองตัวด้วยหินก้อนเดียว เอ่อ! ถ้า ผมรู้ว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้นฉันจะบอกเขาเกี่ยวกับตัวตนของฉันโดยตรงเพื่อที่เขาจะได้ไม่ต้องเดา" " มันจะเป็นเรื่องย