บทที่ 414: ฆาตกรซ่อนอยู่ในห้อง

เลมอนต์ไม่ได้สังเกตว่าอาร์เชอร์แสดงผิดปกติอย่างไร จากนั้นเขาก็ไปที่โต๊ะข้างเตียงและหยิบขวดขึ้นมาดู "มันเป็นยาปวดหัว คนที่อาศัยอยู่ที่นี่ต้องปวดหัวอยู่บ่อยๆ" เขาไม่ได้ยินคําตอบใด ๆ จากอาร์เชอร์ดังนั้นเขาจึงหันไปมองคนหลังที่กําลังจ้องมองดอกไม้ด้วยความงุนงง เขามองเขาอย่างแปลกประหลาดและพูดว่า "คุณชาย คุณฟังผมอยู่หรือเปล่า?" อาร์เชอร์ไม่สนใจเขาและเดินไปที่ดอกไม้ จากนั้นเขาก็เอื้อมมือออกไปรับพวกเขาและดูเหมือนจะอยากรู้อยากเห็น หลังจากตรวจสอบพวกเขาอยู่พักหนึ่งเขาก็พูดว่า" เลมอนต์คุณได้กลิ่นแปลก ๆ ในห้องนี้หรือไม่" เลมอนต์ดมกลิ่นโดยไม่รู้ตัวและพยักหน้า "นอกจากกลิ่นของยาแล้ว ยังมีกลิ่นหอมหวานอีกด้วย" "คุณคิดว่านี่เป็นกลิ่นที่คุ้นเคยหรือไม่" "คุณหมายถึงสิ่งนี้?" เลมอนต์ก็คุ้นเคยกับมันเล็กน้อยเช่นกัน เขาคิดอยู่ครู่หนึ่งและพูดว่า "ผมรู้สึกคุ้นเคยเพราะผมจําได้ว่าผมได้กลิ่นมันในสํานักงานของประธานการ์เซียครั้งหนึ่ง" "แล้วดอกไม้ล่ะ? คุณคิดว่าการจัดดอกไม้นี้ดูคุ้นเคยหรือไม่" เลมอนต์รู้สึกประหลาดใจที่เห็นดอกไม้ที่อาร์เชอร์ถืออยู่ "ฮะ? ทําไมพวกเขาถึงคล้ายกับดอกไม้ในห้องทํางานของเธอ" "ใช่? ทําไมถึงเป็นอย่า