บทที่ 413: สถานที่ได้เปลี่ยนรูปแบบไปในทันทีทันใด

ทั้งคู่ดูคล้ายกับเวลาที่นาตาลีและเขาตกหลุมรักกันมาก วาเลเรียดูคล้ายกับนาตาลี เขามองรูปถ่ายของเธอมาตลอด แต่ตอนนี้เธออยู่ตรงหน้าเขา อาร์เชอร์ตื่นเต้นเพราะเธอเป็นลูกสาวของเขา และยังเป็นคํามั่นสัญญาแห่งความรักระหว่างนาตาลีกับเขาด้วย เขารู้สึกอยากกอดเธอและขอให้เธอเรียกเขาว่า 'พ่อ' เขาไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ในขณะที่เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ จากนั้นเขาก็เดินไปหาเธอและวิลเลียม เลมอนต์ซึ่งอยู่ข้างหลังเขาคว้าเขาแล้วส่ายหัวใส่เขา ในที่สุดอาร์เชอร์ก็ฟื้นความรู้สึกของเขา เขาสงบลงครู่หนึ่งและพูดว่า "ไม่เป็นไร ผมแค่จะดู" เลมอนต์และอาร์เชอร์เดินมาหาพวกเขาอย่างช้าๆ อย่างไรก็ตาม วิลเลียมและวาเลเรียมีตาต่อกันเท่านั้นเพราะพวกเขารักกันอย่างสุดซึ้ง พวกเขาติดกันและพูดคุยกันอย่างมีความสุข ยิ่งเขาเข้าใกล้พวกเขามากเท่าไหร่การเต้นของหัวใจของอาร์เชอร์ก็เต้นเร็วขึ้นเท่านั้น เขาพยายามอย่างเต็มที่เพื่อควบคุมอารมณ์ของเขา ในที่สุดเขาก็เข้าใจว่าทําไมกวินถึงไม่สามารถหยุดตัวเองจากการเข้าใกล้วาเลเรียได้ วิลเลียมและวาเลเรียกอดกันแน่น และไม่สนใจผู้คนที่เดินมาหาพวกเขาอย่างสมบูรณ์ เลมอนต์ทําได้เพียงขัดจังหวะอย่างงุ่มง่าม "ขอโ