บทที่ 384: ชื่อเสียงมันสำคัญอะไรนัก

ในห้องสวีทของโรงแรมวูล์ฟกรุ๊ป กวินจ้องมองอาร์เชอร์ด้วยความประหลาดใจว่า "แกมาทําอะไรที่นี่ในบีซิตี้" "เดินทางมาทำธุรกิจ" อาร์เชอร์ตอบง่ายๆ "ธุรกิจอะไร? แกไม่ได้มีใครทํางานให้ด้วยเหตุผลเฉพาะนี้อยู่แล้วหรือ?"  "ผมวางแผนที่จะตั้งบริษัทที่นี่ และผมก็เริ่มกระบวนการไปแล้ว" แม้จะสับสน แต่กวินก็ถามด้วยรอยยิ้มที่นุ่มนวลว่า "จริงเหรอ? แกกําลังวางแผนที่จะให้เรมอนด์ดูแล บริษัทนี้เป็นการฝึกหรือเปล่า" "ไม่" อาร์เชอร์ส่ายหัว "ผมกําลังวางแผนที่จะส่งเขาไปต่างประเทศ" "อะไรนะ" กวินเปล่งเสียงออกมา "ทําไม? เขาอยู่ต่างประเทศมาหลายปีแล้ว!" "ผมยังต้องอธิบายตัวเองอยู่ไหม" อาร์เชอร์มองกวินอย่างเย็นชา " พ่อจําไม่ได้ว่าผมบอกอะไรพ่อตอนพ่อยืนยันว่าให้ผมแต่งงานกับซาแวนนาห์" แน่นอนว่ากวินไม่ลืม  ตอนอาร์เชอร์ตกลงที่จะแต่งงานกับซาแวนนาห์เขาได้ชี้แจงอย่างชัดเจนว่าเขาจะไม่แบ่งปันทรัพย์สินใด ๆ ของเขาที่ได้รับก่อนแต่งงานกับซาแวนนาห์ นอกจากนี้เด็กที่เธอคลอดจะไม่ได้รับความรักจากพ่อหรือได้รับมรดกใด ๆ จากเขา ตลอดเวลานี้ กวินคิดว่าอาร์เชอร์ล้อเล่นเท่านั้น เขาไม่ได้คาดคิดว่าอาร์เชอร์จะไม่เปลี่ยนใจแม้ว่าจะผ่านไปนานกว่ายี่สิบปีแล้ว