บทที่ 361: ลูกค้าคนสำคัญ

เฮย์เดนรออยู่ในห้องนั่งเล่นนานกว่า 10 นาที จนกระทั่งเขาได้ยินเสียงฝีเท้าลงบันไดมา วิลเลียมถูกเรมอนต์ลากลงมาชั้นล่างโดยมีแอนดรูว์ตามหลังพวกเขาอย่างใกล้ชิด เมื่อเห็นพวกเขาเฮย์เดนยิ้มให้วิลเลียมและพูดว่า" วิลเลียมตอนนี้แกได้สติหรือยัง" วิลเลียมไม่สนใจเขาและเดินออกไปด้วยใบหน้าที่แข็งกระด้าง แอนดรูว์หยิบโทรศัพท์ของเขากลับมาจากเฮย์เดนและพูดว่า "คุณปู่ เรากําลังจะไปแล้ว เรากําลังจะไปดื่มกับวิลเลียม" "อย่าดื่มมากเกินไปละ!" "ครับ เราจะดูแลเขาให้ดี" จากนั้นทั้งสามคนก็รีบเข้าไปในรถ ในขณะที่เฮย์เดนตามพวกเขาไปที่ประตูและมองดูขณะที่พวกเขาออกไป เขาถอนหายใจลึก ๆ และพูดกับตัวเองว่า "ตอนนี้เขาเมินฉันเพียงเพราะผู้หญิงคนหนึ่ง? เด็กเนรคุณจริงๆ!" ลูคัสยิ้มและพูดว่า "เขาจะผ่านมันไปได้ หลังจากที่เขาสงบลง เขาจะโอเคอีกครั้งครับ" "ฉันก็หวังว่าอย่างนั้น!" เฮย์เดนหันหลังกลับ "นายทราบไหมว่าเขาได้เงินมาจากไหน" "ไม่ ผมไปที่ธนาคารเพื่อตรวจสอบบันทึกการทําธุรกรรมของคุณวิลเลียม แต่พวกเขาปฏิเสธผม พวกเขาอ้างว่าพวกเขาไม่สามารถเปิดเผยข้อมูลใด ๆ ของลูกค้าได้ มิฉะนั้นพวกเขาจะถูกตําหนิ" "ไม่สามารถเปิดเผยได้? เห็นได้ชัดว่าเป็นข้