บทที่ 266: ใครกังวลที่จะต้องโดนดุ

ในครึ่งชั่วโมงต่อมาวาเลเรียก็มาถึงด้านนอกอาคารของกลุ่มฮาวเวิร์ด แต่ไม่มีวี่แววของวิลเลียม เธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจอดรถก่อนจะโทรหาวิลเลียม "เฮ้ ฉันอยู่ที่นี่ คุณลงมาเร็วๆ ได้ไหม" "ผมกําลังจะไป!" วิลเลียมตอบขณะที่เขาคว้าเสื้อโค้ทของเขาก่อนออกจากห้องทํางาน สตีเว่นซึ่งทํางานอยู่นอกประตูเงยหน้าขึ้นมองวิลเลียมด้วยรอยยิ้มก่อนทักทายเขาว่า "ตอนนี้คุณจะไปหรือยังครับ?" "ใช่!" "คุณเฮย์เดนได้ขอให้คุณรอท่านก่อนครับ" "อะไรนะ? ทําไมผมต้องรอเขา" วิลเลียมหยุดชั่วคราว สตีเวนถอนหายใจและเกาหัว ขณะพยายามหลบเลี่ยงการจ้องมองที่เฉียบคมของวิลเลียม "เขาอยากให้คุณไปทานอาหารเย็นกับเขาและคุณแอนโธนี่ แต่คนขับรถของเขาออกไปทําธุระ ดังนั้นคุณทุกคนสามารถออกไปได้หลังจากเขากลับมา" "เอาล่ะ" วิลเลียมเห็นด้วยอย่างเต็มใจ "ถ้าอย่างนั้นผมจะพบทุกคนที่ชั้นล่าง" สตีเวนถอนหายใจด้วยความโล่งอกกับคําตอบของเขา เขาเตรียมพร้อมอย่างเต็มที่ที่จะจัดการกับความโกรธของวิลเลียม แต่ดูเหมือนว่าเขาจะโชคดีเพราะวันนี้วิลเลียมอารมณ์ดี นี่หมายความว่าสตีเวนทํางานที่ได้รับมอบหมายให้เขาเสร็จแล้ว และเขาก็โล่งใจเพราะเขาไม่ต้องกังวลว่าจะถูกเฮย์เดนสาธยายอ