บทที่ 207: กลัวความตาย

วาเลเรียไม่ได้สะดุ้งเลย เธอมองไปที่เขาและพูดว่า"หนูบอกว่าหนูจะไม่ไป!" เมื่อเห็นวาเลเรียที่ดื้อรั้น โรนัลด์โกรธมากจนเขายกแขนขึ้นและกําลังจะตบหน้าเธอ วาเลเรียก้าวถอยหลังไปทันทีเพื่อหลีกเลี่ยงการตบหน้าของเขา ความพยายามของวาเลเรียที่จะหลบได้ทําให้โรนัลด์ปั่นป่วนมากขึ้น และเขาพยายามที่จะตีเธออีกครั้ง เธอไม่ได้ตอบโต้เพราะเขาเป็นพ่อของเธอ แต่ไม่ได้หมายความว่าเธอจะอยู่นิ่ง ๆ เพื่อถูกเขาตี  วาเลเรียหลบเขาเมื่อเธอเห็นว่าโรนัลด์กําลังไล่ตามเธอ น่าเสียดายที่โรนัลด์เหยียบน้ําจากแก้วที่เขาโยนและล้มลงอย่างหนักบนพื้น เมื่อชิ้นส่วนที่แตกของแก้วแทงเข้าไปในฝ่ามือของเขา เขาครวญครางด้วยความเจ็บปวด วาเลเรียตกใจกับเสียงร้องของเขา เธอมองไปและเห็นเลือดบนฝ่ามือซ้ายของโรนัลด์ เธอหยุดวิ่งและหันไปช่วยโรนัลด์ทันที จากนั้นเขาก็ใช้โอกาสที่จะตบวาเลเรียด้วยมือขวาของเขาอย่างโกรธแค้น วาเลเรียไม่เคยนึกว่าวันหนึ่งพ่อของเธอจะตบเธอ ในความเป็นจริงการตบนั้นหนักมากจนครึ่งหนึ่งของใบหน้าของเธอมึนงง เธอสัมผัสใบหน้าของเธอและมองไปที่โรนัลด์"พ่อตบหนูได้ยังไง?" "ลูกสาวอัปยศ พ่อจะเลี้ยงลูกมาได้ยังไงกัน?" โรนัลด์สาปแช่งและตะโกนใส่เธอ  "