บทที่ 167: อย่าบอกผมเกี่ยวกับเรื่องแบบนั้นอีก

วิลเลียมรีบเดินไปที่รถของเขา แต่ในขณะที่เขาเปิดประตูรถ ไมเคิลก็โทรหาเขา “วิลเลียม คุณควรมาที่ร้านอาหารรีโวลฟ์วิ่งเดี๋ยวนี้ ผู้หญิงของคุณถูกฮาร์ดี้ขโมยไป มาทำอะไรซักอย่างเถอะ” “เฮอะ!” วิลเลี่ยมส่งเสี่ยงทางโทรศัพท์อย่างเย็นชา “อะไรนะ คุณไม่เชื่อผมเหรอ พวกเขากำลังพูดคุยและหัวเราะอย่างมีความสุข ดูเหมือนว่าพวกเขาจะค่อนข้างสนิทกัน” “ถึงจะเป็นอย่างนั้นก็เถอะ แล้วไง?  คราวหน้าไม่ต้องมาลำบากบอกผมเรื่องแบบนี้ ผมไม่อยากจะรู้” “คุณหมายความว่าอย่างไร คุณทั้งคู่ยังอยู่ในสงครามเย็นหรือ? คุณเป็นผู้ชาย คุณควรปล่อยวางไปเถอะ” “มันไม่ใช่สงครามเย็น มันเป็นการเลิกรา! เธอไม่เกี่ยวอะไรกับฉันแล้ว” “คุณ...พูดจริงเหรอ” “ผมล้อเล่นตอนไหน” วิลเลียมตอบขณะขึ้นรถ เมื่อได้ยินเสียงประตูรถปิดดัง ไมเคิลจึงกระโดดด้วยความตกใจ เขาโกรธไหม? เขาโกรธเพราะเขาเลิกกับเธอหรือเปล่า? ไมเคิลแค่อยากจะกวนวิลเลียม แต่ตอนนี้เขาไม่กล้าพูดอะไรอีก “โอเค คืนนี้ไปดื่มกัน” “โอเค แล้วเจอกันที่เก่า” วิลเลี่ยมวางสายไป ไมเคิลยืนอยู่ที่นั่นสักครู่แล้วโทรหาริชาร์ด “วิลเลียมและวาเลเรียเลิกรากัน ดูเหมือนว่าเขาจะโกรธจัด ฉันไม่ควรบอกเขาเรื่องวาเลเรียและฮา