บทที่ 1438

วิลเลียมหัวเราะคิกคักและพูดช้าๆ ว่า "เรย์มอนด์!" มาร์คัสคิดว่าเขาได้ยินผิดและเขาก็เบิกตากว้าง "คุณเรย์มอนด์ ซอนเดอร์ส? คุณแน่ใจหรือ?" "ใช่? ทําไมคุณถึงแปลกใจขนาดนี้" "คุณฮาเวิร์ด คุณล้อเล่นเหรอ? เรย์มอนด์ชอบคุณเทย์เลอร์ไหม? มันเป็นไปไม่ได้เหรอ?" มาร์คัสส่ายหัวและปฏิเสธโดยตรง "คุณไม่มากเกินไปเหรอ" วิลเลี่ยมจ้องมองมาร์คัส "คุณเทย์เลอร์เป็นนักศึกษาชั้นนําที่จบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียง เธอมีความสามารถและฉลาดมาก แล้วเธอจะไม่คู่ควรกับเรย์มอนด์ได้อย่างไร" "คุณเทย์เลอร์อาจเพ้อฝันถึงคนอย่างเรย์มอนด์ในความฝันของเธอ แต่เขาคงไม่ชอบคนอย่างเธออย่างแน่นอน" มาร์คัสกลอกตา "คุณฮาวเวิร์ด คุณ... คุณกําลังพยายามทําให้เรย์มอนด์ต้องทนทุกข์ทรมานโดยเจตนาหรือไม่? เขาทําให้คุณขุ่นเคืองหรือเปล่า" "คุณกําลังพูดถึงอะไร? คุณคิดว่าฉันพยายามจัดการกับเขาเพราะเขาทําให้ฉันขุ่นเคืองหรือไม่? ขอบอกเลยว่าฉันได้รับความไว้วางใจจากแม่สามีให้หาแฟนให้เรย์มอนด์เพราะเขายังโสด! มันสมเหตุสมผลอย่างยิ่ง!" มาร์คัสมั่นใจมากขึ้นเรื่อยๆ ว่าเรย์มอนด์ทําให้วิลเลียมขุ่นเคือง เขาเตือนความจําเมื่อรู้ว่าวิลเลียมต้องการจัดการกับเรย์มอน