บทที่ 138: ไม่สามารถปล่อยมันไปได้

ทุกคนมองไปที่เลซิส เขาไม่อยากเชื่อเรื่องโชคร้ายของเขาเลย! “นี่มันแปลกเกินไปแล้ว! มีคนเล่นตลกกับผมหรือเปล่า” “บ้าอะไรเนี่ย มันเป็นโชคของคุณ!” ริชาร์ดพูดช้าๆ แล้วพูดต่อ “ถอดเสื้อผ้าออกแล้วออกไปวิ่งซะ!” "เอ่อ...เอ่อ..." เลซิสหน้าแดง "ทำไมไม่ให้ผมใส่กางเกงบ็อกเซอร์ล่ะ" “ไม่ ไม่มีโอกาส!” วิลเลียม ฮาวเวิร์ดตอบอย่างไม่แยแส “คุณทำแบบนี้กับผมไม่ได้นะ! ผู้หญิงคนนี้สามารถหลุดจากการเดิมพันได้แล้ว!” เลซิสเริ่มโต้เถียง “ทำไมคุณถึงเต็มไปด้วยความน่าขยะแขยงขนาดนี้ ถอดเสื้อผ้าของคุณออกเดี๋ยวนี้!” น้ำเสียงของวิลเลี่ยมเย็นลง เลซิสก้าวถอยหลังไปสองสามก้าวอย่างเขินอายและพูดว่า "วิลเลียม พวกเราเหมือนพี่น้องกันไม่ใช่เหรอ แล้ว วันนี้ล่ะ..." “จะถอดเสื้อหรือจะให้ผมไปช่วย” วิลเลี่ยมพูดด้วยใบหน้าไร้อารมณ์ "การ์ด เข้ามาที่นี่!" ประตูห้องส่วนตัวถูกผลักเปิดออก และผู้คุ้มกันสองสามคนเข้ามา วิลเลียมยิ้มอย่างเย็นชาและพูดว่า “ถอดเสื้อผ้าของเขาออก แล้วโยนเขาออกไป!” “บ้าเอ๊ย! คุณจริงจังเหรอ วิลเลียม คุณทำแบบนี้ไม่ได้!” บอดี้การ์ดสองคนเดินมาปิดปากของเลซิส ก่อนจะพาเขาออกไป ในห้องวิลเลียมและริชาร์ดดูสงบราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น พ