บทที่ 747

ทันย่านั่งลงพร้อมทำหน้าบึ้ง “ไอ้โง่นั่นเล่นบิลเลียดอีกแล้วเหรอ?” รอยยิ้มบนใบหน้าของเจมส์หายไปทันทีและเปลี่ยนเป็นหน้าบึ้งแทน ในช่วงหลัง ๆ มานี้ลูกชายของเขาเริ่มทำตัวเหลวไหลมากขึ้น ทิโมธีชอบยุ่งอยู่กับนายน้อยลีโอและไม่สนใจงานของตัวเอง “หนูไม่สนว่าเขาอยากจะพนันบิลเลียดกี่เกม แต่วันนี้เราออกไปเล่นบิลเลียดกับเฟนด์ แล้วนายน้อยลีโอมาหาเรื่องเรา ทิโมธีไม่เพียงแต่ไม่เข้าข้างเฟนด์ แต่เขายังไล่เฟนด์ออกทั้ง ๆ ที่หนูพูดโน้มน้าวและเตือนเขาไปแล้ว! ตอนนี้เฟนด์ลาออกไปแล้วและเขาคงจะไม่กลับมาอีก!” ทันย่าโกรธจัดขณะที่เธอพูด แม้ว่าใบหน้าที่น่ารักของเธอจะทำให้เธอดูน่ารักขณะที่เธอจะกำลังโกรธอยู่ก็ตาม “ไล่ออก?” สีหน้าของเจมส์มืดลงเมื่อเขาได้ยิน “เกิดอะไรขึ้น? ทำไมไอ้โง่นั่นถึงไล่เฟนด์ออก? เล่ามาให้พ่อฟังซิ” ทันย่าพยักหน้าและเล่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นให้ของพ่อเธอฟัง เจมส์ทุบโต๊ะอย่างโกรธจัด “ไอ้โง่นั่น! พ่อบอกเขาไปหลายครั้งแล้วว่า เฟนด์เป็นมากกว่าทหารทั่วไป อย่างน้อยเขาก็น่าจะเป็นราชาแห่งสงคราม พ่อบอกเขาไปแล้วนะว่ามันดีสำหรับเราที่ได้เขามาทำงานด้วย...! พ่อไม่เห็นด้วยเลยที่เขาไล่เฟนด์ออก!” “หนูก็คิดเหมือนพ่อ