บทที่ 2406

มันทำให้ราฟาเอลหยุดหัวเราะทันที เขาไอเบา ๆ และลูบจมูก “ยังไงก็เถอะ ฉันจะถือว่าไม่ได้ยินในสิ่งที่นายพูดวันนี้ก็แล้วกัน นายควรดูแลตัวเองให้ดี ถ้านายมีเวลาเหลือมาพูดจาแบบนี้ ทำไมไม่ลองไปรับงานบางอย่างเพื่อรับคะแนนบุญเพิ่มล่ะ เพราะหากนายได้คะแนนบุญสองร้อยแต้ม นายก็จะสามารถศึกษามรรคาแห่งโอสถได้นี่นา” เฟนด์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ รู้สึกเหมือนว่าเขาทำเรื่องไร้สาระทั้งชีวิตไปแล้วในวันนั้น หลังจากนั้นไม่นานเขาก็พูดว่า "ราฟาเอล คุณไม่เข้าใจในสิ่งที่ผมบอกกับคุณก่อนหน้านี้งั้นหรือ จะให้ผมพูดซ้ำอีกครั้งหรือเปล่า" คำพูดเหล่านั้นทำให้ใบหน้าของราฟาเอลมืดครึ้มลงอย่างสมบูรณ์ ราฟาเอลขมวดคิ้วขณะที่เขาจ้องมองไปที่ชายผู้ดื้อรั้นคนนั้นด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง “แล้วนายล่ะ? นายไม่เข้าใจคำพูดของฉันหรือแกล้งโง่กันแน่?” หลังจากนั้นแววตาของเขาก็แสดงออกราวกับเขาคิดอะไรขึ้นได้ สีหน้าท่าทางของเขาดูดุดันขึ้นกว่าเดิม “นายมาที่นี่เพราะคิดจะมาขโมยวัตถุดิบบางอย่างอย่างนั้นเหรอ? อย่างไรเสียนายก็ไม่มีปัญญาบ่มเพาะโอสถระดับหกได้หรอก นายคิดว่านายจะได้ใช้วัตถุดิบเหล่านั้นฟรี ๆ ใช่ไหม? นายก็แค่อ้างว่าอยากจะได้วัต