บทที่ 2286

คำพูดของเฟนด์ทำให้ทุกคนตื่นตระหนก และทั้งสามคนก็รีบออกจากบริเวณนั้นในทันที กลีบดอกไม้โปรยปรายไปทั่ว และพวกเขาไม่รู้ว่าควรจะออกไปทางไหน ทั้งสามคนวิ่งไปรอบ ๆ อย่างไม่รู้ทิศรู้ทาง ราวกับว่าสายลมสัมผัสได้ว่าพวกเขาปรารถนาที่จะหลบหนี สายลมแผ่วเบาที่พัดเข้าหาพวกเขาก็แข็งแกร่งขึ้นในทันใด และกลายเป็นลมกระโชกรุนแรงในที่สุด เฟนด์ได้ยินเพียงเสียงของกระแสลมที่ปะทะเข้ามาทั้งยังเคลื่อนตัวเหมือนพายุเฮอริเคน มีกลีบดอกไม้ร่วงหล่นมากมายจนบดบังการมองเห็นอย่างสิ้นเชิง และเขาก็ได้กลิ่นหอมของดอกไม้อบอวลไปทั่ว เฟนด์และคนอื่น ๆ ไม่ได้หยุดชื่นชมทิวทัศน์ที่สวยงามเช่นนี้ เขาเพียงแค่หนีด้วยการใช้กฎแห่งสุญญะและเคลื่อนตัวออกไปราวสิบเมตรในพริบตา เพื่อหลบการโจมตีของกลีบดอกไม้ที่หนาแน่นไปหมด กลีบดอกไม้เหล่านั้นไม่ยอมแพ้ง่าย ๆ ขณะที่เฟนด์ตะโกนบอกทั้งสามคนได้เพียงครู่เดียว กลีบดอกไม้ก็กระจัดกระจายไปรอบ ๆ และรวมตัวกันอย่างรวดเร็วอีกครั้ง เฟนด์ขมวดคิ้วและเปิดใช้งานเกราะวิญญาณทันที เขาร่ายผนึกด้วยมือทั้งสองข้าง ก่อนที่มวลพลังงานสีดำอมเทาจะเริ่มหมุนวนที่ปลายนิ้วของเขา! ดาบวิญญาณจำนวนสามสิบห้าเล่มถูกห่อหุ้มอยู่เบื้องหน