บทที่ 2199

ใบหน้าของเฮลธ์เปลี่ยนเป็นสีแดงเข้ม “ใครจะคิดยังไงแล้วมันจะทำไมล่ะ มันคุ้มกับความปลอดภัยของเราเหรอ? เราไม่ได้หนีหางจุกก้น แต่เรารู้ว่าเมื่อไหร่ที่เราควรหยุด พวกเราห้าคนสู้พวกเขาทั้งเจ็ดไม่ได้หรอก รู้แบบนี้แล้วทำไมเราจะต้องเสี่ยงชีวิตตัวเองด้วยล่ะ!” แฟรงก์รู้สึกว่าเฮลธ์ตีความเจตนาของเขาผิด จึงยิ่งร้อนรนด้วยความหงุดหงิด “ผมไม่คิดเลยว่าคุณจะเป็นคนขี้ขลาดแบบนี้! แน่นอน ผมรู้ว่าเราสู้พวกเขาไม่ได้ แต่ก็ไม่ได้แปลว่าเราจะไม่สามารถจัดการพวกเขาสองสามคนได้นี่! ทำไมเราต้องปล่อยให้พวกเขาทำให้เราขายหน้าแบบนี้ด้วย? ถ้าพวกเราจะไปผมก็พร้อม แต่เราควรจากไปในแบบที่เราไม่ต้องอายใครสิ!” การแสดงออกของเฮลธ์ดูน่ากลัวหลังถูกแฟรงก์สั่งสอน เขาไม่เคยคาดคิดว่าคำพูดเหล่านั้นจะออกมาจากปากของแฟรงก์ 'ไอ้การจากไปแบบที่ไม่ต้องอายใครนี่มันหมายความว่ายังไง? หมายความว่าเราควรจากไปหลังจากที่ได้สั่งสอนพวกเขาแล้วงั้นเหรอ?' เฟนด์หัวเราะเบา ๆ เขาตั้งใจที่จะไม่พูดอะไรออกมา แต่เขาประเมินความโง่เขลาของแฟรงก์ต่ำไปมาก และไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากทำลายความเงียบลง “ศิษย์พี่แฟรงก์ การจากไปในแบบที่เราไม่ต้องอายใครนี่มันหมายความว่ายังไง?