บทที่ 20
“เย้ เย้! เราไปทานอาหารกันได้แล้ว!”
ไคลีสวมชุดเจ้าหญิงตัวน้อยๆ ที่สวยงามในขณะที่เธอเล่นอย่างสนุกสนานในลานบ้าน
“คุณผู้หญิงฉันจะไม่ร่วมงานกับพวกคุณ ฉันยังมีเรื่องที่ต้องเข้าทำ ดังนั้นฉันจะขอไปตอนนี้”
เจนนี่ยิ้มให้เซเลน่า
“เดทกับแฟนอีกครั้ง? โอ้คุณ เร็วเข้า!” เซเลน่าพูดด้วยรอยยิ้มที่มีความเมตตา
โจแอลอาบน้ำเสร็จแล้วในขณะนั้น เธอเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่ที่เฟนด์ ซื้อให้เธอ เธอดูอ่อนกว่าวัยในช่วงสั้น ๆ แม้ว่าเธอจะอายุสี่สิบ แต่เธอก็ดูอ่อนเยาว์และสง่างามมากขึ้น
โจแอนดูสวยงามอย่างง่ายดายและเธอก็มีความสง่างามตามธรรมชาติเช่นกัน แม้ว่าโดยปกติแล้วเธอจะแต่งกายด้วยเครื่องแบบที่สะดวกในการทำงาน แต่เธอก็ยังคงแสดงถึงความสง่างามส่วนตัวที่เป็นของเธอเท่านั้นและไม่มีใครอื่น
ด้วยเหตุนี้เองที่พ่อของเฟนด์จึงตกหลุมรักเธอในตอนนั้น
น่าเสียดาย…
“แม่ คุณดูสวยมากในชุดนี้!”
เซเลน่ายิ้มขณะมองโจแอน
“โอ้ หยุดประจบฉัน ฉันแก่แล้ว!”
โจแอนหัวเราะเบา ๆ ขณะที่เธอพูด
ฟีโอน่าที่นั่งอยู่ด้านข้างไม่สามารถกลั้นตัวเองจากการพึมพำขณะที่เธอเห็นฉากนั้นได้ “ฉันเป็นแม่ผู้ให้กำเนิดของเธอหรือหล่อน?” เธอพึมพำ “ให้ตายซิ…”
ในทางกลับกันแอนดรูว์กำลังสูบบุหรี่ เขาขมวดคิ้วขณะที่ดูเหมือนว่าเขากำลังหลงอยู่ในความคิด
หลังจากนั้นครู่หนึ่งเขาก็ใช้ศอกสะกิดฟีโอน่าข้าง ๆ แล้วพูดว่า “เฟนด์บอกว่าเขารักษาขาของฉันได้ คุณคิดว่าเป็นไปได้ไหม”
ฟีโอน่าพูดทันที “คุณเชื่อเรื่องไร้สาระที่เขาพูดออกมาจริงเหรอ? คุณไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขาเลยเหรอ? เขาเป็นเพียงทหาร เขาจะสามารถรักษาขาของคุณได้หรือไม่? ฉันคิดว่ามีโอกาสมากกว่าที่เขาจะหักขาของคุณ!”
แอนดรูว์พูดไม่ออก
อึดอัดเขาพบว่าตัวเองไม่สามารถโต้แย้งได้
ฟีโอน่ามองไปที่ทิศทางของห้องน้ำและพูดอย่างไม่อดทน
“เด็กสารเลวนั่นอาบน้ำนานขนาดนั้นได้ยังไง? ฉันหิวแล้ว!”
แอนดรูว์ดูเวลาและพูดว่า “พึ่งผ่านไปแค่ห้านาที คุณอาบน้ำมาครึ่งชั่วโมงก่อนหน้านี้...”
แม้ว่าลานแห่งนี้จะดูเก่าและไม่เรียบร้อย แต่ก็อยู่ในจุดยุทธศาสตร์
หลังจากที่เฟนด์อาบน้ำเสร็จแล้วพวกเขาคนก็เริ่มคุยกันว่าจะกินที่ไหนในขณะที่พวกเขาเดินเล่น
“อืม ไม่ใช่อันนี้ มันถูกเกินไป มันไม่พอ!"
“อันนี้แย่ยิ่งกว่า บุฟเฟ่ต์สาธารณะ? ไม่เอา!”
ในขณะที่เธอเดินเล่นฟีโอน่าตั้งใจมองไปที่เฟนด์ด้วยสายตาเหยียดหยามในขณะที่เธอบอกเขาว่า “เฟนด์คุณแนะให้เราแนะนำร้านอาหารให้ ฉันอยากกินในร้านอาหารที่ดีกว่านี้ คุณมีเงินเพียงพอหรือไม่? อย่าต้องให้ประกันตัวเราหลังจากทานอาหารเสร็จ!”
“ไม่ต้องกังวล วันนี้เป็นครั้งแรกของฉันที่ดูแลทุกคนด้วยอาหารดังนั้นเราทุกคนควรมีความสุข แม่ยายที่รักของฉันแค่เลือกตามที่คุณต้องการและกินให้เต็มที่!”
จากนั้นเฟนด์ ก็หันไปหาไคลี่ ที่อยู่ในอ้อมแขนของเซเลน่า จากนั้นเขาก็ยื่นมือออกไปและพูดว่า “ไคลีมาให้พ่ออุ้มหน่อย!”
ไคลี ที่ลุกลี้ลุกลนมองไปที่เซเลน่าด้วยดวงตาที่คมกริบคู่โตของเธอดูเหมือนจะขอความเห็นชอบจากเธอ
“ไคลีเขาเป็นพ่อของหนู เรียกว่าคุณพ่อเร็วเข้า มา ๆ ให้เขาอุ้มหน่อย”
เซเลน่ารู้สึกว่าอารมณ์ของเธอปั่นป่วน เธอเสียใจที่เด็กไม่สามารถอยู่ได้โดยไม่มีพ่อ ในวันที่ลูกของเธอเกิดเธอเริ่มต้นการรอคอยที่ยาวนาน
เธอรู้สึกหวาดกลัวภายใน เธอกลัวเฟนด์ตายในสนามรบ
“พะ...พ่อ!”
ไคลี เอื้อมมือออกไปและเรียกพ่อของเธอด้วยเสียงเล็กๆ ของเธอ
ในฐานะนักรบสูงสุด หัวใจของเฟนด์เต้นระรัวในวินาทีที่เขาได้ยินเสียงอันไร้เดียงสาของเธอ
นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเรียกเขาว่า "พ่อ"
ในช่วงห้าปีของการต่อสู้อย่างต่อเนื่องเขารู้สึกเหมือนว่าเขาค่อย ๆ กลายเป็นคนไร้ความปราณีและเลือดเย็น อย่างไรก็ตามเขาไม่เคยคาดหวังว่าหัวใจของเขาจะอ่อนลงหลังจากที่ได้ยินลูกสาวเรียกเขาว่าพ่อด้วยวิธีที่ไพเราะเช่นนี้
“มากินที่นี่กัน สถานที่นี้ดูเหมือนจะโอเค!”
เช่นเดียวกับที่เฟนด์อุ้มไคลี ฟีโอน่าก็สังเกตเห็นร้านอาหารที่ดูน่าประทับใจ แม้ว่าจะไม่ได้อยู่ในโรงแรมหรูหรา แต่สไตล์ของร้านนี้ก็ดูน่าประทับใจและดูดีทีเดียว
ประเด็นหลักคือร้านอาหารต้องมีค่าเช่าที่แพงมากเพื่อสร้างที่จุดนั้น อีกอย่างราคาอาหารก็ต้องแพงตามไปด้วย
“อืม...คุณมีรสนิยมที่ดี สถานที่แห่งนี้ให้ความรู้สึกโรแมนติกและการออกแบบภายในก็ไม่เลว ยังมีดนตรีเล่นอยู่ข้างหลัง แท้จริงแล้วมีเพียงคนที่รู้วิธีสนุกกับชีวิตเท่านั้นที่จะเลือกสถานที่เช่นนี้!”
หลังจากเฟนด์ ดูแล้วเขาก็พยักหน้าเห็นด้วยเช่นกัน
“มันไม่ชัดเหรอ? ดูสิว่าใครเป็นคนเลือก!”
การแสดงออกของฟิโอน่าดูภาคภูมิใจเล็กน้อยก่อนที่ดวงตาของเธอจะเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วและกลอกไปที่ เฟนด์ “อย่าคิดแม้แต่วินาทีเดียวว่าการชมเชยฉันจะทำให้ฉันยกโทษให้กับทุกสิ่งที่เธอทำลงไป” เธอยิ้มเยาะ “ ฉันกำลังบอกคุณว่าเงินสิบล้านไม่ควรนานนัก…”
…
เมื่อสังเกตเห็นเฟนด์ และกลุ่มคนที่เข้ามาพนักงานเสิร์ฟสาวสวยก็เดินมาหาพวกเขาและเริ่มจัดอาหารให้พวกเขา
“เรียนเชิญผู้มีอุปการคุณเข้ามาใช้บริการที่ร้านของเรา! ที่นี่ไม่ด้อยไปกว่าบริการในโรงแรมสุดหรูเหล่านั้น นอกจากนี้ลูกค้าของเราค่อนข้างเป็นคนที่มีชื่อเสียง...”
“ขอโต๊ะใกล้หน้าต่างหน่อยสิ!”
เฟนด์พยักหน้าส่วนที่เหลือก็นั่งลง พนักงานเสิร์ฟสาวสวยมาพร้อมกับเมนู
“ฉันจะสั่ง!”
ฟีโอน่าฉวยเมนูทันที หลังจากดูแล้วเธอก็ชี้ไปที่กุ้งมังกรและพูดว่า “นี่ไม่เลวเลย หนึ่งจะมีราคามากกว่าหนึ่งพันใช่มั้ย? ที่นี่เรามีกี่คน? เอามาให้พอกับทุกคน!”
“แม่ทำไมสั่งเยอะขนาดนั้น มันเป็นการสิ้นเปลืองคุณไม่คิดอย่างนั้นเหรอ”
เซเลน่าพูดไม่ออก เมื่อพิจารณาจากรูปลักษณ์ของสิ่งต่าง ๆ แม่ของเธอจะทำให้ เฟนด์ เป็นเรื่องยุ่งยาก
“ลูกสาว เธอจะพูดอย่างนั้นได้อย่างไร เขาพูดเอง เขาสามารถทำเงินได้ สามสิบล้านในหนึ่งเดือน นั่นหมายความว่าเขาจะทำเงินได้ หนึ่งแสน เหรียญในหนึ่งวันใช่ไหม สำหรับคนแบบนั้นเขาจ่ายค่าอาหารมื้อนี้ไม่ได้เลยหรือ”
ฟีโอน่าขึ้นเสียงอย่างตั้งใจ
ในไม่ช้าโต๊ะสองสามโต๊ะรอบ ๆ พวกเขาก็เริ่มมองมาทางของพวกเขา
“ไม่มีทาง... เขามีความสามารถขนาดนั้นเลยเหรอ? หนึ่งแสนเหรียญต่อวัน? เขาขี้โม้หรือเปล่า? สามสิบล้านต่อเดือน นั่นหมายความว่าเขาจะทำเงินได้ สามร้อยล้านในหนึ่งปีหรือเปล่า”
ผู้หญิงคนหนึ่งอ้าปากค้าง
“นั่นเป็นเรื่องน่าหัวเราะ อย่างแท้จริงไม่สามารถตัดสินจากรูปลักษณ์ของเขาได้ ผู้ชายคนนั้นดูเหมือนจะแต่งตัวปกติไม่ใช่เหรอ”
“นี่เป็นเรื่องจริงหรือ? มาที่นี่ทำไมถ้าเขาทำเงินได้สามสิบล้านเหรียญต่อเดือน? ทำไมพวกเขาไม่ไปร้านอาหารระดับห้าดาวล่ะ”
“คุณคิดว่าที่นี่ถูกไหม มันไม่ได้จริงๆ ใช้จ่ายเป็นหมื่น ๆ ที่นี่ได้ง่ายๆ”
หลายคนเริ่มมองไปที่เฟนด์ บางคนอิจฉาในขณะที่บางคนสนใจเพียงว่าใครในโลกนี้จะมีอำนาจเช่นนี้
ฟีโอน่ายิ้มเมื่อสังเกตเห็นความสนใจ เขาจะต้องอับอายขายหน้าหรือไม่หากไม่สามารถจ่ายเงินได้ในภายหลัง? ถึงตอนนั้นเขาจะไม่เหลือความภาคภูมิใจที่จะแต่งงานกับลูกสาวของเธอ!
“ต้องเสียงดังมากมั้ย เวลาแม่สั่งอาหาร?”
เซเลน่าพูดไม่ออก ดูเหมือนว่าฟีโอน่าอยากจะทำให้ เฟนด์อับอายต่อหน้าสาธารณชนจริงๆ
“ขออภัยฉันเป็นคนพูดเสียงดัง!”
ฟีโอน่าหัวเราะขณะกอดอกทันที “ตอนนี้คุณคงไม่สนใจแล้วใช่ไหมเฟนด์? ท้ายที่สุดคุณก็รู้ว่าเซเลน่าของเราได้รับฉายาว่างทั้งหมดเป็นหญิงสาวที่สวยที่สุดในส่วนกลาง!”
“สถานะของเธอไม่มีค่า ถ้าคุณไม่สามารถจ่ายแม้แต่มื้อเดียวคุณคิดว่าคุณคู่ควรกับเธอหรือไม่”
“ถ้าคุณไม่สามารถควักเงินสำหรับอาหารมื้อนี้ได้ฉันขอแนะนำให้คุณทิ้งเธอเร็วกว่าที่จะทำเพื่อประโยชน์ของเธอในภายหลัง! มีเพียง นายน้อยวิลสัน และ นายน้อยคาร์ก เท่านั้นที่สามารถให้ลูกสาวของฉันมีความสุขได้!”
เธอจ้องตรงไปที่ เฟนด์ ขณะที่เธอพูดและเธอพูดเน้นทีละคำว่า “ต่อให้เธอจะลากลูกสาวของฉันลงไปก็เท่านั้น ลากครอบครัวของเราลงไป ฉันแนะนำให้เธอ : อย่า ฉีกหน้าตัวเธอเองจะดีกว่า”
หลังจากเฟนด์ ได้ยินคำพูดนั้นเขาก็หัวเราะอย่างเย็นชาในขณะที่เขาดูเหมือนไม่สะทกสะท้าน เขากล่าวว่า “แม่ยายที่รัก คุณพูดมากในมื้อเดียวได้อย่างไร? ไม่ต้องกังวล ผมเป็นคนเดียวที่สามารถดูแลความสุขของเซเลน่าได้ ทั้งยังสามารถจ่ายทุกอย่างได้แม้ว่าคุณจะสั่งเมนูทั้งหมดในคืนนี้ก็ตาม!”
“ฮ่า ฮ่า! เธอพูดได้หนักแน่น ไม่เป็นไรถ้าฉันทำ!”
มุมปากของฟีโอน่ากระตุกในขณะที่เธอจับหน้าท้องเต็มไปด้วยความรังเกียจ เธออยากให้เขารู้ในคืนนี้ว่าอะไรคือสิ่งที่เรียกว่า ไม่ปราณี